Bij het lezen van de Kronkelaar in Dordt Centraal van 3 april drong een vergelijking met Dordt zich bij mij op. Ook wij hebben een Zuid met keurige Dordtenaren. Ook zij ’toonden hun ware aard’ (quote) toen de gemeente het plan opperde om de Zuidpolder beschikbaar te houden voor eventuele toekomstige bewoning.
Met het doel dit plan van tafel te krijgen volgde er een allesoverheersende inspraakronde bij de gemeentelijke Adviescommissie op 17 maart 2009 met zang, voordracht, gedichten, veel kabaal en een glunderende voorman/raadslid van BvD. Het succes, dat de ‘keurige Dordtenaren’ (quote) met deze plaatselijke actie bereikten, dreunde nog door bij de gemeentelijke verkiezingen in 2010, met als gevolg een scheefgetrokken zetelverdeling in de Raad, die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Ook hebben wij een Noord met bewoners die veel waarde hechten aan een veilige en leefbare woonomgeving in hun ‘dorp’ op de Staart. De Wantijoever in de Verzetsbuurt ter hoogte van de Beekmanstraat speelt daarbij een belangrijke rol. Was de oever in natuurlijke staat vroeger een speelterrein voor de jeugd, na de ‘kanalisering’ door Rijkswaterstaat verwilderde deze tot een voor bewoners moeilijk toegankelijke oever.
Toen bleek dat de gemeente buiten medeweten van de direct betrokken bewoners plannen voorbereidde om de inmiddels gekortwiekte oever om te vormen tot een ecologische, dat wil zeggen natte oever met alle nadelen van dien, kwamen de Noordelingen in actie. Niet als beesten met spandoeken en tromgeroffel, maar met een beschaafde handtekeningenactie, waarin een tegenvoorstel was verwerkt voor een droge, opgehoogde, milieuvriendelijke oever, waar volop gerecreëerd kon worden. Resultaat 94 procent stemde vóór zo’n droge oever.
Het inmiddels aangetreden nieuwe gemeentebestuur heeft ondanks vage toezeggingen alle signalen uit de bevolking genegeerd, een architect aangetrokken en voor de vorm nog een beperkte, digitale volksraadpleging gehouden waarbij ook 8-jarigen mochten stemmen. Er was keus uit 3 mogelijkheden: 1/1 groen (dus nat), ½ groen (dus ook nat) en laten zoals het is (dus niets doen). Over de handtekeningenactie voor een droge oever (94 procent) werd niet meer gesproken, paste kennelijk niet in het straatje. Bij een allerbelabberste opkomst, voor zover je daar nog van kunt spreken, won het ‘niets doen’, maar de wethouder had er wat op gevonden: van de 3 keuzes zijn er 2 groen, dus die hebben gewonnen.
En zo zitten we nu hier met een ecologische, deels uitgediepte oever, waar de dieren via zes speciale uittreedplaatsen gemakkelijk aan wal kunnen komen om uit te rusten (bevers?, maar die zitten toch al in het Wantijpark?), waar in het stilstaand water de muggenlarven en ziektekiemen zich kunnen ontwikkelen, waar na hoog water allerlei drijfvuil achter blijft. Maar ook waar het water voor bewoners en passanten niet meer bereikbaar is, waar voor de vissers geen plaats meer is, waar voor recreatie de mogelijkheden verre van ideaal zijn, waar de leefbaarheid voor bewoners een knauw heeft gekregen.
Als klap op de vuurpijl vraagt het gemeentebestuur nu aan ons om mee te denken over waarop bezuinigd kan worden. Had dat maar eerder bedacht, toen de schepen met bagger uit de Dordtse Biesbosch voorbij voeren naar het baggerdepot(?). Had zo ter ophoging op de oever gestort kunnen worden. Reken maar uit je besparing, geen architectenbureau nodig, minder vergaderingen met aansluitende kosten. Maar wat zegt de gemeente: ‘het mag wat kosten’. Bij goed zaken doen verwacht je dat er een kosten-batenvergelijking wordt gemaakt. Wat zijn voor dit stuk Wantijoever, ecologisch gezien een doodlopend stuk verbindingszone, de baten? In het tegenvoorstel van de Noorderlingen werd bovendien als alternatief voor een ecologische verbindingszone de meer voor de hand liggende Zuidoever met aangrenzend Jeugddorp en Wantijpark opgevoerd. Werd als niet ter zake doende, samen met het handtekeningenrapport in de onderste lade gedumpt.
Inmiddels zijn we toe aan de voorbereidingen voor de komende gemeenteraadsverkiezingen in 2014. Wat zal het worden? Huil, lach, zie en bewonder?
Mijnheer Kronkelaar, zullen we dat lachgas ook maar naar Dordt laten komen?
H. Veenstra, Dordrecht
