“Stuurman aan wal”

Dordtse liefhebbers van korte, scherpe boodschappen op actuele thema’s gaan een saaie tijd tegemoet. De partijleiding van Beter voor Dordt heeft een twitter-code opgelegd aan de raadsleden van de grootste partij van Dordrecht. Ze mogen eigenlijk alleen nog maar tweets versturen over zaken die het eigen partijprogramma òf de stad aangaan. Op (inter)nationale thema’s moeten de raadsleden voortaan terughoudend zijn in hun twitter-gedrag.
Aanleiding tot de nieuwe gedragslijn zijn tweets van raadsleden die vaak pikant zijn en soms zelfs uit de bocht vliegen. Maar ja, Twitter is natuurlijk een sociaal medium, waar je in maximaal 140 tekens je punt moet maken. Geen ruimte voor nuance en iedereen kan er van alles roepen. Twitter is een soort riool. Je wilt er niet zijn, maar soms moet je toch een grote of kleine boodschap kwijt. Zo stoorden twee BvD-raadsleden zich aan de vele Dordtse stemmen op de partij Denk.
De partijleider werd getypeerd als een “islammetje” en zijn kiezers als “een kudde Erdogan-poedels”. Op social media zie ik dagelijks ergere dingen voorbij komen. Blijkbaar is de Turkse gemeenschap nogal geraakt. Voor de helft die onze democratie waardeert vind ik dat oprecht jammer. Aan de andere helft zou ik willen vragen; wat vind je van de uitspraken van de Turkse president? Ben je daar ook door geraakt of blijf je er kwispelend achteraan hobbelen?
Iedereen heeft het recht om zich beledigd te voelen, maar de vraag of daar echt sprake van is, is niet aan mij. Iets met een rechtsstaat en zo…Zoals elke inperking van de vrijheid van meningsuiting stuit ook dit decreet mij tegen de borst. Het meest onhandige van alles vind ik nog wel dat de partijleiding er in de media over communiceert. Was het niet veel slimmer geweest om gewoon intern met elkaar te bespreken: “Meisjes, kan het een tandje minder?”
Naast de twee meisjes die nu blijkbaar stout geweest zijn, is er bij BvD ook nog een jongetje dat er op Twitter regelmatig met gestrekt been invliegt. Bij de VVD hebben ze er trouwens ook zo eentje. Feitelijk laten ze heel veel van zichzelf zien. Soms zeggen tweets meer over de afzender dan het onderwerp. Twitter is vluchtig, als een soort scheet. Dat moet je niet willen reguleren. Het riool bezorgt uiteindelijk alle drollen op dezelfde hoop. En niemand die er nog naar omkijkt.

Kronkelaar