Als stad ben je altijd trots op datgene waarin je uniek bent of de toon hebt gezet. In Dordrecht kwamen in 1572 de belangrijkste steden van Holland voor het eerst bijeen om het verzet tegen de Spanjaarden te organiseren. In 1618 en 1619 besloten de kerkbazen op een hele lange vergadering, dat de bijbel in het Nederlands vertaald mocht worden. En zo is Dordt dus geboortestad van staat en taal. In 2001 was de stad weer eens voorloper met iets…

Veel mensen zullen zich vertwijfeld afvragen op welke belangwekkende gebeurtenis in de recente geschiedenis ik doel. Ik zal u het euvel niet duiden, want de gebeurtenis was niet van dezelfde importantie als de andere aangehaalde voorbeelden. Maar het was wél iets nieuws. Tal van steden in Nederland en België volgden het Dordtse voorbeeld. Zal ik het dan maar verklappen? Het was het jaar waarin een stadsdichter benoemd werd.

Eigenlijk was dat best heel bijzonder, want Dordrecht heeft niet zo’n warme band met de literaire wereld in het algemeen en dichters in het bijzonder. Gek, want met Cees Buddingh’ hadden ‘we’ toch een topper in huis. Na zijn dood duurde het nog 16 jaar alvorens de eveneens tot grote hoogte gestegen Jan Eijkelboom zich van de gemeente officieel stadsdichter mocht noemen. De eretitel werd na z’n dood verkwanseld met een Idols-achtig wedstrijdje in de Kunstkerk.

Feitelijk werd die dag, nu ruim vier jaar geleden, het stadsdichterschap om zeep geholpen. Mevrouw Marieke, met alle respect voor haar kwaliteiten, won de wedstrijd waarin je zoveel mogelijk vrienden en kennissen moest mobiliseren om je tot de komst van een nieuwe gemeenteraad stadsdichter te mogen noemen. Of was dat nou juist niet de bedoeling? Wat volgde waren jaren, waarin de verhouding tussen stadskantoor en stadsdichter moeizaam was.

Aan wie dat ligt? Het kan mij niet bommen. Maar moeten de frustraties van enkele mensen nu, onder het mom van bezuinigingen, leiden tot afschaffing van het stadsdichterschap? Ik denk van niet. Die paar rotcenten zijn geen argument. Zeker niet als je ziet hoeveel geld er aan aanzienlijk nuttelozer zaken besteed wordt. Dan moet er maar zónder subsidie een nieuwe stadsdichter komen. Waar een grote stad klein in kan zijn. Lekkere stadspromotie en citymarketing. Pfffff.         

Kronkelaar