“Stuurman aan wal”
De PVV wil volgend jaar in Dordrecht mee doen aan de gemeenteraadsverkiezingen en dat heeft heel wat gespeculeer en heisa opgeleverd. Het zal mij niet verbazen als ook DENK volgend jaar een gooi wil doen naar lokale zetels, want deze partij haalde bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen 3000 stemmen in Dordrecht. De PVV haalde er liefst 11.000. Beide partijen komen met dergelijke aantallen moeiteloos in de gemeenteraad.
Als democraat vind ik het uitstekend dat partijen met zeer uiteenlopende standpunten aan verkiezingen meedoen. Genoemde partijen moeten natuurlijk wel geschikte kandidaten vinden en eerlijk gezegd denk ik dat ze het daar erg moeilijk mee krijgen. Natuurlijk mag elke gek met een gebrek verkiesbaar gesteld worden, want de wet stelt bar weinig eisen aan het passief kiesrecht, maar politieke partijen zien hun imago niet graag afgebroken door een ambitieuze dorpsgek.
Als potentiële kandidaten voor beide partijen heb ik al namen horen noemen van mensen, die zeker niet vallen in de hiervoor genoemde categorie. Mensen dus, die volgens mij best kunnen functioneren, of dat zelfs al doen, in de gemeenteraad. Die mensen zien zich echter geconfronteerd met een enorm dilemma. Wie politiek bedrijft wil namelijk iets bereiken. Je wilt iets betekenen voor de gemeenschap, door ideeën en standpunten te vertalen in beleid.
Je hoeft geen helderziende te zijn om te voorspellen, dat de huidige, in Dordt actieve partijen na de verkiezingen van volgend jaar géén coalitie zullen willen vormen met PVV of DENK. De kans dat je als kersvers raadslid voor zo’n partij in de oppositie terecht komt is reusachtig. En wie op het niveau van de gemeentepolitiek, zeker in Dordt, in de oppositie terecht komt, is veroordeeld tot wat gesputter langs de zijlijn en, zoals de premier het omschreef, twitteren vanaf de bank.
Wie serieus iets wil betekenen in de politiek kiest niet zo snel voor een partij die door het overgrote deel van de bevolking gezien wordt als extreem. Tenzij je de volle overtuiging hebt dat zo’n partij, misschien wel dankzij jouw inbreng, zo groot wordt dat niemand er meer omheen kan. Of omdat je het nodig vindt dat ook een minderheidsstandpunt verkondigd moet blijven worden. Dat laatste vind ik trouwens een nobel streven. Ik ben oprecht benieuwd wie er kandidaat willen zijn.
Kronkelaar
