“Stuurman aan wal”

Ergert u zich ook zo aan hondenpoep? Dikke kans dat u ja zegt, want het is al erg lang de grootste ergernis in ons land. Al aan het eind van de tachtiger jaren verwonderde een commissaris van de toenmalige gemeentepolitie in Dordrecht zich over dit fenomeen. Op een zeer druk bezochte wijkavond verwachtte de man een spervuur van vragen over inbraken, autokraken, vernieling, hangjongeren en de allochtone buren, maar nee hoor. Het werd een poepavond.
Je zou denken dat Oom Agent en de gemeente hun zaakjes toen dus al lekker voor elkaar hadden, maar zo werd dat zeker niet opgepakt. Integendeel, op dat rare wijkavondje zagen lokale politici plots Het Licht. Wie hondenpoep en loslopende viervoeters aanpakt kan het volk voor zich winnen. En zo werd dus een heus hondenbeleid geboren. Binnenstadsbewoners verzetten zich in 1989 nog dapper met hun comité De Gebeten Hond, maar het Stadskantoor stond pal.
De eerste decreten werden afgekondigd; Bello mocht niet meer los in het park en mocht louter nog poepen in het struikgewas. De hoofdcommissaris van het politiekorps waagde het nog om in een radio-uitzending te melden dat zijn dienders waarlijk wel wat beters te doen hadden dan achter poepende honden aan te lopen. Slechts het lidmaatschap van dezelfde politieke partij als die de stad regeerde, redde hem van ontslag op staande voet.
We zijn al bijna dertig jaar verder, maar wat is er verbeterd? Oom Agent heeft het toezicht op de blaffers overgeheveld naar toezichthouders. Dat kostte vorig jaar 200.000 euro. De grootste ergernis van ons volkje mag wat kosten. De Dordtse gemeenteraad debatteerde vorige week ruim twee uur intensief over aanscherping van het hondenbeleid. Bello moet nu altijd aan de lijn en z’n baasje moet permanent met een zakje achter het hol van z’n huisdier aanlopen.
Een collega-columnist met een beroemde hond schijnt de gemeente zelfs geadviseerd te hebben. Het is me toch wat. Waar menig mens op aarde gebukt gaat onder oorlog, hongersnood en natuurrampen, ergert de Dordtenaar zich aan de hond. Is het na dertig nu eindelijk adequaat opgelost? Boswachters in de Biesbosch zeggen van niet, want de uit de stad verjaagde honden verscheuren nu broedende vogels en jonge hertjes. Nu maar wachten op een hondenverbod.

Kronkelaar