Wat is het stilletochtenbeleid van de gemeente Dordrecht? Wordt het voornemen om zo’n tocht te houden getoetst aan de een speciale verordening? Niet dat ik weet. Volgens mij heeft geen enkele gemeente in ons land een stilletochtenbeleid. De organisator van een stille tocht wordt geconfronteerd met dezelfde spelregels als die van een demonstratie of manifestatie. De hoofdrol bij de toetsing van het voornemen aan die spelregels is voor de burgemeester.

Het is mij niet bekend of er in ons land ooit een stille tocht verboden is. Bij toeval ontdekte ik wel, dat de stille tocht voor de slachtoffers van de vliegtuigramp in de Oekraïne op gezag van de burgemeester verplaatst was van zaterdag naar vrijdag. Maar verbieden? Welke burgemeester zou het aandurven om zo’n sympathiek plan om zeep te helpen? Hij zou de hoon van de natie over zich heen krijgen. Want hoe moeten al die verdrietige mensen dan respect betuigen?

Precies in dat laatste zinnetje zit mijn bezwaar. Want aan wie betuigen deelnemers aan een stille tocht hun medeleven? Volgens mij aan nabestaanden. Dat zijn dus vooral familie en vrienden. Juist zij zouden zich toch gesteund moeten voelen als zo veel mensen te nagedachtenis meelopen. En da’s dus het gekke van de stille tocht in Dordt en ook zo veel stille tochten in andere plaatsen. En niet alleen na deze ramp. Nabestaanden waren er niet bij. Waren er zelfs niet bij betrokken.

Als honderden mensen, die je helemaal niet kent, met z’n allen willen rouwen en gedenken, dan heb je het als nabestaanden maar te accepteren. Dat vind ik eigenlijk nogal raar. Als ik het op mezelf betrek, dan hoop ik op een mooie, natuurlijke dood, want zo’n ongevraagde optocht lijkt het me verschrikkelijk voor mijn familie en vrienden. Die hebben helemaal niks met stille tochten. Als ik dat vastleg in mijn testament, kan de notaris dan wellicht de burgemeester bellen?

Om het niet ingewikkelder en pijnlijker te maken, dan het al is, zou één extra regeltje in de gemeentelijke verordeningen geen kwaad kunnen. In dat regeltje moet staan, dat organisatoren en/of de gemeente vooraf netjes bij de nabestaanden informeren of zij behoefte hebben aan een stille tocht. Of wellicht juist bezwaar daartegen. Dat voorkomt dat organisatoren en meelopers van stille tochten belangrijker worden dan de slachtoffers en de nabestaanden.

Kronkelaar