“Stuurman aan wal”

De gemeenteraad van Dordrecht heeft gisteravond gesproken over de komst van Dordtse Kil 4, een bedrijventerrein met een omvang van zo’n 135 voetbalvelden. De (weinige) mensen die wonen op de plek waar het moet komen deelden mondkapjes uit en voerden actie. Vergeefs, schat ik in, want het ‘point of no return’ is al gepasseerd, zo menen burgemeester en wethouders. In 2009 werd immers al begonnen aan de voorbereiding van dit plan.
Binnenkort mag de gemeenteraad er officieel nog een klap op geven en ik hoop dat alle 39 raadsleden zich nog eens goed achter de oren krabben voor hier hun ja-woord aan te geven. Nee zeggen brengt de stad aan de rand van de financiële afgrond, wordt in het Stadskantoor gefluisterd. Maar wat betekent ja zeggen eigenlijk? Op basis van de ervaringen met bedrijvenpark Amstelwijck kan dat ook een drama worden. Maar dan zijn de huidige 39 verantwoordelijken al weg…
Het lijkt soms of politici nooit leren van fouten uit het verleden. Hoeveel bedrijventerreinen staan er half of vrijwel leeg? Natuurlijk, dit keer gaat het om grote kavels en die zijn op. In Dordrecht wel te verstaan, want een paar kilometer verderop, aan de andere kant van de Moerdijkbrug, is er voor die grote logistieke bedrijven volop ruimte. Maar Dordrecht wil de werkgelegenheid hier hebben. Waarom eigenlijk? Je kunt hier toch fijn wonen en in Brabant werken?
Dordt gaat echter de concurrentie aan. En met wie? Met een gezellig gezelschap dat niet corrupt is, maar graag meedenkt. Een gastheer die onder het genot van een goeie borrel bij een Brabantse koffietafel best nog wat wil afhalen van de vierkante meterprijs die sowieso al de helft is van die in Dordt. Een gastheer die ook een haven en de A17 voor de deur heeft liggen. Maar Dordt gaat het winnen. Natuurlijk. Gaat u rustig slapen, het komt wel goed.
Meneer Piet, ooit wethouder, is dertig jaar geleden in Parijs geweest. Net als de kat van Ome Willem. Hij kwam terug met de mededeling dat het grootste transportbedrijf van Europa naar Dordt kwam. U weet hoe het afliep. Het kwam niet. Meneer Jasper heeft ook toezeggingen. We zullen zien wat ze waard zijn. Wat mij betreft mag de hele stinkzooi lekker naar de overkant. Niet dat ik zo begaan ben met het open polderlandschap, want daar hebben we al een grote lokale partij voor. Toch?

Kronkelaar