DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week een nieuw hoofdstuk over de moeizame besluitvorming rond de verhuizing van een volkstuinvereniging. 

Wikken en wegen. Zo laat de Dordtse raadsvergadering van afgelopen dinsdag zich het best typeren toen het over de verplaatsing van volkstuindersvereniging ‘De Vrije Tuinder’ ging. Ter opfrissing: op de huidige locatie moeten de volkstuinders plaats maken voor geplande woningbouw aan de Reeweg-Zuid. Een gedwongen verhuizing, want de gemeente heeft de grond nodig, anders komt de woningbouw in de knel. Op zich is dit niets bijzonders, want zo gaat het nu eenmaal. Doet de vereniging hier moeilijk over? Nee hoor, zij wilde hier met de gemeente best verder over meedenken. Een weldenkende en constructieve opstelling van de volkstuinders. In alle wijsheid had het toenmalig college ergens in 2015 een kostenraming voor de verhuizing gemaakt die uitkwam op 260.000 euro. Tot zover niets aan de hand. Dacht men. Totdat een aantal jaren later de zaken concreter werden. Er werd een nieuwe locatie gevonden aan de Domela Nieuwenhuisweg in Crabbehof. Mooie locatie, goed toegankelijk en temidden van het wijkgebeuren. Goed voor de sociale leefbaarheid. Met het aantal beschikbare vierkante meters konden de volkstuinders leven. Iedereen tevreden, zou men zo denken.

Anderhalve ton duurder

Nou, zeiden de toekomstige buren van het complex, dat betekent wel een belasting voor de parkeervoorzieningen in de straat. Een begrijpelijke reactie. Dus moet er een extra parkeervoorziening komen voor de volkstuinders. Prima, zei wethouder Stam namens het college, maar dan wel voor rekening van ‘De Vrije Tuinder’. Even terugrekenen: 260.000 euro gereserveerd voor de verhuizing. Begroot in 2015, zonder bijgestelde prijsindexering voor 2019. Kosten stijgen op dit moment met gemiddeld 1 procent per maand, plus de aanleg van een parkeerplaats voor openbaar gebruik, die de volkstuinders moeten gaan betalen. Kosten in totaal: plusminus 410.000 euro. Een verschil van zo’n 150.000 euro, dat door de volkstuinders niet op te brengen is. Even terug. Het college heeft de grond nodig voor woningbouw, de volkstuinders willen meewerken, willen voor zover mogelijk best wel iets bijdragen. Zijn welwillend om mee te werken aan een oplossing. Het college en de coalitiepartijen BVD, CDA, VVD en CU/SGP houden vast aan de gedateerde en achterhaalde begroting van 2015.

Vingers tellen

Het lijkt een herhaling van wat er zich ook afspeelt met de sportverenigingen. Verplaatsingen van velden, sportcomplexen, het stadion van FC Dordrecht. en de lijst is nog langer. Dossiers van het vorige college en allemaal in beheer van wethouder Stam en de huidige coalitiepartijen. Stam als Kop van Jut voor de oppositie. Terecht? Ja en nee. Het is het college, maar ook de coalitiepartijen die medeverantwoordelijk zijn voor de beeldvorming bij het verenigingsleven dat de gemeente een onbetrouwbare gesprekspartner is. Bij wie je na het schudden van de handen de vingers moet tellen. En dat mag de politiek zich ook aanrekenen.

Deze week in Studio De Witt

Zaterdag ontvangt Ben Corino de kunstschilderes Marianne Gravendeel in Studio De Witt. Zij is erg actief in de Dordtse kunstwereld. Al meer dan dertig jaar is ze kunstdocent, ze leidt mensen rond bij het Kunstrondje Dordt, organiseert in de Dordtse kunst- en cultuurwereld evenementen voor stichting DOCK en Dordttalk, presenteert het tv-kunstprogramma ‘Art & Dordt’, fotografeert en schildert. Niet lang geleden exposeerde zij met haar werken, kersen op een groot doek, in het Dordtse Albert Schweitzerziekenhuis. Ben Corino gaat het gesprek met Marianne aan over haar activiteiten in de Dordtse kunstwereld, haar werken en haar ervaringen als ‘ondernemende kunstenaar’.

In het Tweede uur is er aandacht voor de actualiteit van deze week uit Dordrecht en de Drechtsteden. Dichter van Dienst is de Papendrechtse dichter Peter van Liefde. In het derde uur  meer achtergronden en discussies aan de Politieke Stamtafel.

 

 

 

 

(Collectie Museum Flehite Amersfoort)