“Stuurman aan wal”

Bijna surrealistisch was het. Te midden van metershoog onkruid ontwaarde ik vorige week twee dug-outs. Door die stenen bouwsels realiseerde ik me dat wat nu een wildernis is amper vier jaar geleden nog het hoofdveld was van Sportclub Amstelwijck. Wandelend tussen de distels ontwaarde ik iets verderop nóg twee dug-outs. Houten exemplaren. De laatste overblijfselen van het tweede veld. De teloorgang van een voetbalclub kan niet treffender in beeld gebracht worden. In tegenstelling tot de overwoekerde velden stond het clubhuis er nog picobello bij.

Meneer Wim, nog altijd voorzitter van de vereniging waar niet meer gevoetbald wordt, vertelde me dat het in 2003 voor het lieve sommetje van één miljoen euro gebouwd werd. De vereniging telt nog honderd leden, die jeu-de-boulen en tennissen. Die hebben dat grote clubhuis niet meer nodig en gebruiken een klein onderkomen, op een steenworp afstand. Toch is het clubgebouw onderhouden. Omdat vaste lasten doorliepen waren er wel nieuwe huurders nodig en die vond de club. Of eigenlijk andersom; de club werd benaderd of er ruimte te huur was.

Wie het nieuws een beetje volgt, weet dat vorig jaar april een gokhal werd opgerold in de voormalige bestuurskamer op de bovenverdieping. Meneer Wim en zijn medebestuurders waren in de veronderstelling dat er een keurige dartsclub actief was. Tikkeltje naïef, dacht ik destijds. Ook bij de denksportvereniging, die beneden in de voormalige kantine actief is, zijn vraagtekens gezet. Het zou meer weghebben van een theehuis. Feit is dat de nieuwe huurders de club de financiën schonken om het gebouw te kunnen onderhouden en de vaste lasten te kunnen betalen.

De gemeente Dordrecht liet Meneer Wim weten dat het clubhuis zo snel mogelijk ontruimd moet worden. De gemeente claimt zelfs eigenaar te zijn van het gebouw. Het moet tegen de grond om plaats te maken voor woningbouw. Waarom er zoveel haast is weet ik niet, want zo concreet is de Dordtse Hout 2 nou ook weer niet. Mevrouw Margret van de VSP heeft er als gemeenteraadslid al naar geïnformeerd. Ook ik ben benieuwd naar de antwoorden. Of die er komen is zeer de vraag, nu er een juridisch conflict ontstaan is.

Het heeft er alle schijn van dat de gemeente powerplay speelt om zo goedkoop mogelijk uit te zijn bij het verplaatsen van de jeu-de-boulende Amstelwijckers. Meneer Marco, als sportwethouder vaak verguisd, deed nog z’n best om een alternatief plekje voor het clubje te vinden, maar moet nu toezien hoe Meneer Maarten, z’n collega van grondzaken, de regie heeft overgenomen. Bij mij wekt het de indruk dat het stoute clubje in de ogen van de gemeente straf verdient en dus haar huis moet inleveren. Dat kan een leuke rechtszaak worden.

Kronkelaar.