“Stuurman aan wal”

Sinds de uitbraak van dat nare virus bekruipt me steeds meer het gevoel dat we in een soort dictatuur leven. Eentje naar Chinees model. De partij heet RIVM en de grote leider vertelt aan de officiële regering wat er allemaal wel en niet zou mogen. Twee mannetjes van die regering en een vriendelijk gebarend vrouwtje brengen dan de boodschap over aan het volk. Zoveel mogelijk binnen blijven, blijft de boodschap.

Ook de media verkondigen vooral de boodschappen van het RIVM. Het lijkt het enige geloof dat nog beleden mag worden. Een hele stoet epidemiologen en virologen draagt datzelfde geloof verder uit. Soms laat een dissident van zich horen. Bij talkshows op tv mag er héél soms eentje aanschuiven. Om daarna te worden weggezet als amateur-viroloog, kwakzalver of gevaarlijk individu.

De laatste weken ben ik enorm veel data-analyses aan het lezen en daaruit dringt zich één beeld steeds sterker op: ga naar buiten en vermijd zoveel mogelijk drukke binnen-locaties. Brandhaarden van besmetting zijn altijd binnen; après ski-tenten, carnavalskroegen, het zaaltje van het kerkkoor, een cruiseboot, het verpleeghuis, het slachthuis. Zou een airconditioning of luchtbehandelingssysteem wel eens de grootste virusverspreider kunnen zijn?

Al sinds de RIVM-regeltjes gelden, spreken we schande van al die mensen die er op mooie dagen op uit gingen (en gaan). Als dat werkelijk zo’n groot risico oplevert, waarom hebben we dan geen nieuwe brandhaarden gezien, ter herleiden naar een strand, een bos of een park? Kan nog komen, hoor ik de criticaster denken. Ik denk van niet en riskeer daarmee óók als gevaarlijk te worden weggezet.

Als we er van overtuigd zijn, dat we voor 100 procent RIVM-regeltjes moeten volgen, terwijl we maar 50 procent kennis hebben van het virus, waarom werken we dan niet aan die andere 50 procent? Als andere deskundigen vanuit hun professie analyses aandragen, zou je die toch minimaal aan moeten horen? Alleen in een echte dictatuur is geen ruimte voor tegengeluid. Halloooooo, zijn we wakker?

Kronkelaar