Het is bijna weer zover. Ik verheug me er eigenlijk altijd enorm op, maar ik heb het gevoel nog steeds niet. Nee, ik heb het niet over een Sinterklaasfeest zonder Zwarte Piet of een Kerstfeest zonder rendieren. Ik heb het over het grootste voetbalfeest ter wereld, dat eens in de vier jaar gehouden wordt. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar dat Oranjegevoel is er bij mij nog steeds niet. Kriebelt het bij u al een beetje? Ligt het nou aan mij of is dit WK de grootste miskleun in de mondiale sportgeschiedenis?
Gek eigenlijk, om zo’n conclusie al te trekken voor er één bal getrapt is, daar in de zandbak van een minuscuul, maar puissant rijk oliestaatje. Er is al een tijdje ophef en die laaide de afgelopen weken herhaaldelijk op. Moet je wel gaan sporten en feesten in een land dat vrouwen achterstelt, arbeidsmigranten als moderne slaven behandelt en homoseksualiteit als een geestesziekte beschouwt? De vraag stellen is ‘m beantwoorden. Nee, daar wil je eigenlijk niet zijn. Maar ja, twaalf jaar geleden is toch héél democratisch gekozen voor Qatar als plaats van handeling.
Als er, om het eens Trumpiaans te zeggen, ooit een verkiezing gestolen is dan was het deze wel. Zelfs de baas van het corrupte gezelschap dat zich FIFA noemt, bekende met terugwerkende kracht een tikkeltje naïef te zijn geweest. Maar ja, zondag gaat het toch echt beginnen. Maar dat Oranjegevoel is er niet. De bij EK’s en WK’s doorgaans hysterische supermarkt-reclames staan op een héél laag pitje. Veel minder huizen en kroegen kleuren oranje. Discussies over Oranje kijken op horecapleinen zijn er niet. Kortom, het leeft amper.
Eigenlijk schamen miljoenen voetballiefhebbers zich; je wilt genieten van zo’n topevenement, maar het voelt niet goed. Maar ja, het gaat zondag gewoon beginnen. Alhoewel, gewoon? Vanwege de snikhitte in dat omstreden land wordt er in de winter gespeeld. Klopt ook niks van. Bij de winter horen wintersporten en winterspelen. Er zijn véél betere verklaringen dat dit WK niet gaat leven als zoveel andere toernooien, maar ook dat is een logische verklaring dat het Oranjegevoel er niet is en in 2022 ook niet meer ontstaat. Niet bij mij althans.
Thijs.
