Enigszins verscholen in het rustige Land van Valk ligt de grootste speeltuin van Dordrecht. De ingang zit tussen twee huizen aan de Heysterbachstraat en als je niet weet dat die daar zit, tsja…Ik weet toevallig precies waar die zit, want ik woonde vele jaren met plezier in deze leuke buurt en bracht onze kids daar naar de peuterspeelzaal, die er pal tegenaan zat. En zit, want ’t Valkje bestaat nog steeds. Maar laat ik niet afdwalen. Ik weet Victorie, want zo heet de speeltuinvereniging, dus te vinden.
De vrijwilligers van de club krijgen al vele jaren te horen dat mensen helemaal niet wisten dat er in deze buurt een grote, mooie speeltuin is, waar ook nog buurtactiviteiten plaatsvinden. Het bracht ze op het idee om in de straat een bordje op te hangen dat letterlijk de weg wijst. Dat mogen ze zelf niet, dus werd de gemeente gevraagd of dat kon. En u raadt het al; de gemeente weigert dat. En nog steeds. Er hangen al teveel bordjes in de stad en dit is er dan net één teveel. Een zeer sterk argument.
Al jaren heb ik namelijk een bord voor m’n kop. Voor ons huis staat een paal met bord, waarop de tekst luidt ‘parkeerplaats verwijderd’. Er staan er in de buurt nog meer trouwens. Overbodig en onzinnig. Misschien kan het CDA er officieel schriftelijke vragen over stellen aan burgemeester en wethouders? Dat hebben ze namelijk al gedaan om tóch dit gezelschap te overtuigen dat er toch écht een bordje voor de speeltuin moet komen. Kan misschien ook gevraagd worden waarom er op de Wijnstraat, waar je elkaar amper kan passeren, een bord staat dat inhalen verboden is?
Er kunnen dus wel wat borden weg uit deze stad en uit oogpunt van duurzaamheid lijkt me hergebruik verstandig. Als bordje voor de speeltuin bijvoorbeeld. Het CDA gebruikt liefst 390 woorden in haar ‘verzoek’ aan de gemeente om dat bordje er toch te laten komen. Wel aandoenlijk dat politici zoveel tijd steken in klein leed. Maar goed, dan hebben ze minder tijd om domme besluiten te nemen over gewichtiger zaken. Ik zou als CDA geschreven hebben: geacht college, doe niet zo kinderachtig en hang nu eindelijk eens dat bordje voor Speeltuin Victorie op. Zeventien woorden.
Thijs Blom.
