Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik kan de televisie of radio niet aanzetten, de krant of mijn laptop niet openslaan of ik word meteen ingewreven dat Black Friday er aan komt. Dit weekend dacht ik bij wéér zo’n irritante reclame “hè, dat was toch afgelopen vrijdag?” Maar nadere studie leert mij dat het pas komende vrijdag zover is. Het fenomeen is overgewaaid vanuit de VS en, net als Halloween, omarmd door ons lokale marketing- en reclamevolk. Waarom trouwens Thanksgiving niet? Waarschijnlijk omdat wij Sinterklaas hebben. (Foto: Stolk Fotografie)

 

Het kan u niet ontgaan zijn dat op Black Friday, dat in sommige winkels wel twintig dagen duurt, artikelen worden aangeboden voor stuntprijzen. Althans, dat moeten wij geloven. Plots kun je spullen kopen voor de helft van de prijs. Van welke prijs eigenlijk? De adviesprijs? De ik-fantaseer-maar-raak-prijs? Als we nu iets kunnen kopen voor half geld, worden we de rest van het jaar dan gewoon getild? Ik vrees overigens dat we doorlopend belazerd worden, daar liever niet over nadenken en toch maar dat ‘koopje’ scoren.

 

Wat mij betreft kappen we met die koopgekte. Die drang om voor een ‘spotprijsje’ toe te slaan mag het niet winnen van de simpele vraag of je dat artikel eigenlijk wel nodig hebt. Kijk, als je toevallig nú toe bent aan een nieuwe computer, dan koop je ‘m met zwarte vrijdagkorting. Niks mis mee, maar ook ik heb me in het verleden laten verleiden tot de aankoop van dingen waarvan ik me afvraag waarom ik dat deed. Ze staan tussen andere spullen die ik aantrof in kerstpakketten. U weet wel, van die goedbedoelde onzin en dat paard dat niet in z’n bek mag worden gekeken.

 

Ik ga dit jaar voor Swap Friday. Nee, schrikt u niet, ik ben niet toegetreden tot de wondere wereld van de wereldverbeteraars, klimaatdwepers of de duurzame vrekkenclub, maar ga gewoon ruilen. Ik heb wat spulletjes waar een ander wellicht wél om verlegen zit, dus die gaan naar één van de vele kringloopwinkels waar het eigenlijk elke dag Swap Day is. Nou ja, net niet helemaal. Er zijn trouwens ruilmarkten waar de portemonnee echt helemaal dicht blijft. Ook op internet. Ruilen zonder huilen. Nou ja, het kost in elk geval niks.

 

Thijs