ZWIJNDRECHT – Na een langslepende rechtszaak heeft huurder Mohammed Benzakour een doorbraak bereikt in het huurrecht. Wooncorporaties in het hele land moeten voortaan bij renovaties van hun sociale huurwoningen rekening houden met thuiswerkers. Dat wil zeggen: óf zij moeten goede alternatieve werkruimte bieden óf een verhuiskostenvergoeding van 7.428 euro betalen. (Archieffoto 2020: Mohammed Benzakour)

 

Schrijver en freelancejournalist Benzakour woont en werkt al jaren vanuit zijn woning in één van de Era-flats in Zwijndrecht. Verhuurder Trivire gaf opdracht voor een ingrijpende renovatie die in 2019 startte en waarbij deze flatwoningen aan het Oudplein en het Gerbrandyplein verduurzaamd werden. De renovatie zorgde voor zulke drama’s en overlast dat de bewoners nauwelijks meer fatsoenlijk konden wonen of thuiswerken. Terwijl de huren gewoon doorliepen, verbleven de bewoners in een bouwput. Met een petitie en handtekeningenactie in 2020 zorgde Mohammed Benzakour ervoor dat álle bewoners een financiële compensatie kregen van 650 euro. Ook kreeg hij als thuiswerker gelijk van de Kantonrechter en moest Woningcorporatie Trivire hem een verhuiskostenvergoeding betalen.

 

16.000 euro

Daarna besloot Trivire, onder aansporing van de machtige landelijke koepelorganisatie van woningcorporaties, in hoger beroep te gaan bij het Haagse Hof. Tot verbijstering van alle betrokkenen wisten hun advocaten de wet zo te verdraaien dat het Hof daarin meeging. Door dit besluit moest schrijver Benzakour niet alleen zijn eerdere vergoeding terugbetalen, maar ook alle door Trivire gemaakte kosten: ruim 16.000 euro. Benzakour: “Hoewel een nieuwe rechtsgang mij veel geld zou kosten, wilde ik het er niet bij laten zitten. Als ik het hierbij zou laten, zouden huurders voortaan speelbal zijn van corporaties”. Hij ging in cassatie bij de Hoge Raad. Om de juridische kosten enigszins te dekken startte hij een crowdfunding. Er werd massaal gedoneerd.

 

Definitief

Benzakours doorzettingsvermogen en zijn geloof in het recht hebben hun vruchten afgeworpen: zowel bij de Hoge Raad als bij het Amsterdamse Hof heeft hij eind 2024 zijn gelijk behaald. “Zes jaar na aanvang is deze slepende rechtszaak nu definitief beslecht in mijn voordeel en daarmee voor álle thuiswerkers die te maken krijgen met ingrijpende renovaties. De zaak levert gloednieuwe jurisprudentie op: alle corporaties in het land moeten voortaan bij renovaties rekening houden met thuiswerkers, dat wil zeggen: óf goede alternatieve werkruimte bieden, óf de verhuiskostenvergoeding van 7.428 euro. Dit is een klap in het gezicht voor de corporaties, maar een historische triomf voor alle thuiswerkende ZZP’ers, zoals journalisten, schrijvers, musici en pedicures”, stelt Benzakour.

 

David & Goliath

“Ik ben hartstikke blij. Als David tegen Goliath, voelde ik me soms”, vervolgt Benzakour. “Zo’n woningstichting kan leunen op bakken met geld en een enorme juridische afdeling. Ze gokken erop dat je als individu niet naar de rechter stapt. Met schimmige zwijgcontracten hebben ze nog geprobeerd mij te muilkorven. Maar ik ben niet omkoopbaar. Vervolgens hebben ze in de rechtbank staan jokken over een aanbod dat ze mij gedaan zouden hebben voor een werkkamer op hun kantoor. Dat aanbod was nergens terug te vinden in het hele procesdossier. Het hele gebeuren staat allemaal in mijn nieuwe boek ‘De reus uit de Rif’.” Benzakour besluit dat hij het niet fris vindt dat een ‘sociale’ corporatie zijn huuropbrengsten gebruikt voor een dure rechtszaak tegen nota bene zijn eigen huurder. “Laten ze dat geld gebruiken waarvoor het bedoeld is: fatsoenlijke huisvesting.”