REGIO – Joop Keesmaat, het gezicht van het wekelijkse emmertjesprotest bij Chemours in Dordrecht en een van de boegbeelden van de landelijke anti-PFAS-beweging, is afgelopen zaterdag op 73-jarige leeftijd overleden. Hij was al geruime tijd ziek. ( Archieffoto: Stolk Fotografie )
Het nieuws van zijn overlijden werd afgelopen zaterdagochtend bekendgemaakt tijdens het 272ste emmertjesprotest bij de poorten van Chemours aan de Baanhoekweg in Dordrecht.
In een emotionele toespraak haalde mede-actievoerder Kees van der Hel herinneringen op aan Keesmaat, die overleed aan kanker. De volledige toespraak is terug te lezen op de Facebookgroep van Gezondheid Voor Alles, waar ook ruimte is voor steunbetuigingen en herinneringen aan Keesmaat. Zijn tomeloze inzet en betrokkenheid maakten hem tot een inspirerende spilfiguur in de strijd voor een gezondere leefomgeving in de regio.
Motie landelijk verbod
Een paar dagen voor het overlijden van Keesmaat is tijdens het jaarlijkse congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) vorige week een motie aangenomen die oproept tot een landelijk verbod op PFAS. De motie, ingediend door onder meer de gemeenten Dordrecht, Leeuwarden en Sittard-Geleen en nog twintig andere gemeenten, is met brede steun per acclamatie aangenomen.
De motie roept het Rijk op om niet langer te wachten op een Europees verbod, maar zelf nationale maatregelen te treffen tegen het gebruik van PFAS. De gemeenten wijzen op de schadelijke effecten van PFAS op mens en milieu en benadrukken dat het probleem inmiddels landelijke proporties heeft aangenomen.
‘Ontzettend blij’
Wethouder Tanja de Jonge van Dordrecht reageert verheugd: “Ik ben ontzettend blij met de brede steun vanuit het hele land. Dit laat zien dat we als gemeenten samen onze verantwoordelijkheid nemen. Europa wacht te lang, en ondertussen stapelen de gevolgen van PFAS zich op. Het is tijd dat Nederland zelf in actie komt.”
De Jonge benadrukte eerder al dat het Europese besluitvormingsproces traag verloopt: “In 2022 heeft Nederland een PFAS-verbod voorgesteld in Europa. Daarover zijn nu pas de eerste beraadslagingen. Dat schiet dus niet erg op. Ondertussen groeit het probleem, en nog langer wachten kunnen we ons niet veroorloven.”