Vandaag werd in Dordrecht de geboortedag van de Dordtse zoon – en één van Nederlands grootste staatsmannen – Johan de Witt gevierd. Ook in Den Haag, zij het op de valreep, staat men er daar stil bij het beeld van De Witt op de Plaats tegenover het Binnenhof.
De Marinierskapel brengt een muzikale ode bij het beeld van de gebroeders De Witt op de Visbrug. Ongetwijfeld zullen zij niet ‘Lang zal hij leven’ spelen, in de wetenschap dat Johan samen met zijn broer Cornelis op bloederige wijze vermoord werd door ophitste Oranje-aanhangers op het Groene Zoodje in Den Haag. Ik vermoed dat de muzikale ode een iets stemmiger karakter zal hebben.
Dat opgehitst volk niet exclusief staat voor de moord op beide gebroeders werd jongstleden zaterdag pijnlijk zichtbaar op het Malieveld in Den Haag. Knokploegen – vergezeld van de prinsenvlag – sloegen er op los. Vernielzucht gepaard gaande met agressie richting politie en ME, die waren ingezet om de rust te herstellen.
Saillant detail is dat de nieuwe lijsttrekker van FvD in de Tweede Kamer trots een motie heeft ingediend om antifascisten (Antifa) als terroristische organisatie aan te merken. Dit met steun van de SGP, VVD, JA21, BBB en de PVV. Wat de vraag oproept: als je tegen fascisme bent, waar staan de partijen die voor de motie stemden dan zelf voor?
Hoe verwarrend en chaotisch het momenteel in Den Haag is, zo relatief rustig – en dat mag best wel eens benadrukt worden – en beschaafd gaat het er in de Dordtse politiek en gemeenteraad aan toe. Constructief worden de onderwerpen in de gemeenteraad behandeld. Met af en toe een wat pittig debat. Ondanks de onderlinge politieke verschillen richt men zich op het belang van de stad en inwoners.
Wat de vijftien partijen in de Tweede Kamer maar niet voor elkaar krijgen lukt de Dordtse gemeenteraad wel, ondanks het feit dat er maar liefst zestien partijen zitting in de raad heben. Men komt in Dordrecht wel aan besturen van de stad toe, maar de Haagse politiek brengt het land in een staat van reddeloosheid, radeloosheid en edeloosheid. En het extreemrechtse knokploeggepeupel houdt er huis onder het mom ‘Nederland is van ons’. Anton Mussert zou zich – van plezier – wel drie keer omdraaien in zijn graf.
