Hebben zeikerds een doel voor ogen of zeiken zij louter om het zeiken? Die vraag flitste door mijn hoofd toen ik zaterdag mijn fiets parkeerde op de hoek van het Statenplein en de Nieuwstraat. Een mij onbekend vrouwspersoon beklaagde zich tegen een mij eveneens onbekende man over het feit, dat daar meer fietsen stonden. Ze sprak mij niet aan over mijn parkeergedrag, dus ik besloot het stalen ros maar te laten staan en de twee keurige mensen keken mij hoofdschuddend na.
“Zo wordt het straks elke dag”, hoorde ik haar nog zeggen tegen hem. Vaag meende ik nog het woord overlast op te vangen en ik hoorde haar duidelijk zeggen: “Gewoon elke dag klagen, dan komen ze wel in actie.” Ik wilde op de open dag van The Movies, de nieuwe bioscoop die in september van start gaat, even een kijkje nemen en werd ongevraagd getrakteerd op het nieuws van over drie maanden. De kop boven het verhaal voorzie ik al: “Bios moet overlast beperken.”
Het keurige vrouwspersoon mopperde nog wat en verdween. Een winkelier en een andere buurtbewoner kenden haar wel en verduidelijkten mij in één woord hoe ik dit type moest duiden: ‘zeikwijf’. Helaas dienen zeikerds wel serieus genomen te worden, want zij kunnen mechanismen in werking zetten, die u niet voor mogelijk houdt. Zo zorgden ooit twéé zeikerds voor duizenden klachten per jaar over Rotterdam Airport en dacht menigeen dat daar een groot probleem lag.
Pas toen uitkwam dat een paar zeikerds de beeldvorming bepaalden, werd die bijgesteld. Later zag ik dat in menig dossier terug. Nu is het pas geopende Energiehuis weer op de korrel genomen. De Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid heeft klachten ontvangen over overlast. De airco bromt te hard, op het terras praten mensen te hard, bezoekers van Bibelot gaan te laat naar huis en nog meer afgrijselijk leed.
De stoere dienst controleert en handhaaft op een wijze die bij menig bedrijf niet zou misstaan. En terecht, want waar normen overschreden worden, moeten ze wel. Maar gaat het om veel klachten van verschillende mensen? Of een paar zeikerds? Dat maakt echt verschil. Zeikerds blijven namelijk zeiken. Het doel, alles terugdraaien naar een situatie zoals het ooit was, is onhaalbaar. Wat dan rest is zeiken om het zeiken. En dáár heeft een samenleving eigenlijk meer last van.
Kronkelaar
