Adieu rechtbank. Het klinkt wellicht wat voorbarig, maar de sterfhuisconstructie die per 1 januari 2013 werd opgezet, zal over enkele jaren leiden tot leegstand van één van de meest markante gebouwen van Dordrecht. Amper twee-en-half jaar geleden verloor de Dordtse rechtbank al z’n zelfstandige status en moest het naambordje op de gevel gewijzigd worden in ‘Rechtbank Rotterdam, locatie Dordrecht’. Een deel van het personeel moest naar Rotterdam.
Per 1 januari 2018 voltrekt zich de volgende inkrimping. Dan moeten vrijwel alle overgebleven medewerkers ook naar Rotterdam en verliest de rechtbank z’n meervoudige kamer. Om het plat te zeggen; de enige kamer, die een rechtbank regelmatig in de publiciteit brengt, omdat daar de ‘grote’ zaken behandeld worden. De rechtbank Dordrecht was al gedegradeerd tot zalencentrum en straks worden er dus alleen nog ‘feestjes’ met geringe impact gehouden.
Is dat erg? Je zou je schouders op kunnen halen; zo vaak hoef je niet naar een rechtbank, dus als het dan 20 kilometer verderop is, vooruit dan maar. Toch vind ik het een verlies voor de stad; qua imago, qua arbeidsplaatsen en qua ‘braindrain’. Want neemt u van mij aan dat advocatenkantoren en dergelijke weinig reden meer hebben om in Dordt te blijven, laat staan hier naar toe te komen. Ook Meneer Arno, onze burgervader, baalt van het verder uitkleden van de rechtbank.
Of baalt onze erg op fatsoenregels gestelde burgemeester meer van het feit dat hem niks verteld of gevraagd werd? Mevrouw Robine, baas van de rechtbank Rotterdam, voelde hoog in haar ivoren torentje geen behoefte om dat burgemeestertje even te bellen. Meneer Arno is gepikeerd en heeft links en rechts boze brieven laten bezorgen. Hoe stuitend ik de arrogantie van die zwarte jurk ook vind, vraag ik me af wat voor zin het heeft.
Al drie jaar geleden kon je dit voorspellen; de rechtbank wordt de zoveelste instantie die stapsgewijs uit deze stad zal verdwijnen. De vraag is slechts wanneer de sluiting definitief is. Al twee-en-half jaar klagen Rotterdammers dat het ontzettend lastig is om af en toe te moeten optreden in een Dordts zaaltje. Voor veel kleine zaakjes zal dat voorlopig nog moeten. Dus zal het geklaag aanhouden. En blijft de druk om de tent helemaal te sluiten.
Kronkelaar.
