“Stuurman aan wal”
Alle media in rep en roer en het halve land meer dan een halve dag ontwricht. Het was me toch wat, afgelopen vrijdag. Zelfs op het station van Dordrecht liepen mannetjes in uniformpjes, vanwege ‘de toestand’ op het station van Rotterdam. Wat was er aan de hand? Nou, eigenlijk niks. En diezelfde middag kregen we een reprise. Medewerkers van het UWV in datzelfde Rotjeknor kregen een poederbrief, waarop het gebouw werd ontruimd.
Twee keer niks aan de hand, maar toch paniek in Nederland. Beide malen in Rotterdam, maar dat is louter toeval. Of zouden ze in ‘010’ wat paniekeriger zijn aangelegd dan in, pakweg, de Drechtsteden? Ik waag het te betwijfelen. Bij die ontruiming kon ik me nog wel wat voorstellen. Ontevreden klanten van het UWV, dat over WW-uitkeringen beslist, kunnen in hun boosheid rare dingen doen. Als medewerkers een poederbief ontvangen, kijk je daar serieus naar.
Zeker als medewerkers ook klagen over branderige ogen, snap ik een besluit tot ontruiming wel. Wat ik niet snap zijn die medewerkers. Onderzoek wees uit, dat de envelop in kwestie louter verbrand papier bevatte. Geen deskundige die uit kon leggen hoe dat tot pijn aan ogen leidt. Ik wel! De mensen kregen spontaan last van bangeritus. Niet zo vreemd, want in diezelfde stad had die kwaal ’s morgens al keihard toegeslagen op het centraal station. De angst regeert. Een zwerver, die volgens een vaste reiziger een dag eerder ook al zwart mee wilde rijden op de hogesnelheidstrein, leek vrijdag succes te hebben. Hij glipte naar binnen en verstopte zich op de wc. Wie hierin een terrorist herkent, is toch wel een tikkie overspannen? De reactie was dat in elk geval; treinverkeer urenlang plat en arrestatieteam de trein in voor mannetje op toilet. De autoriteiten zullen dit tandenknarsend lezen; ja ja, makkelijk praten achteraf, want stel nou dat…
Het is precies die gedachte die ons te vaak gijzelt. Vooral autoriteiten hebben het er maar moeilijk mee. Stel je voor dat je besluit om niet met kanonnen op die mug te schieten. En dat die mug dan zomaar iemand steekt. Dan word je toch mooi verantwoordelijk gehouden. Hoe kon dit gebeuren? Wat betekent deze inschattingsfout voor uw carrière? Die angst regeert onze autoriteiten. En die regeren ons. Mag het alsjeblieft een onsje minder?
