Beste buurman, als je straks terugkomt uit Turkije is hier bar weinig veranderd. De straat, de mensen, onze gewoontes en vrijheden, het is er allemaal nog. Ik weet niet wat jij ervaren hebt op jouw vakantieadres in jouw vaderland, maar wat wij hier allemaal in onze media horen en zien over Turkije, daar word ik niet zo vrolijk van. Zeg maar gerust pisnijdig. Eigenlijk kan ik even geen Turkse vlag meer zien; dat doek staat voor mij nu synoniem aan ellende.
Voor je wegging heb je de vlag gelukkig binnen gehaald. Hij hing buiten tijdens het WK voetbal. Als ik je daarover een plaagstootje gaf, dan kaatste je vrolijk terug, dat Oranje er helemaal niet bij was. Jouw vlag stoorde mij niet. Zoals nationalisme tijdens voetbalwedstrijden mij ook niet stoort. Voor even één met je landgenoten. Overigens wel jammer dat de tegenstander in Turkije altijd uitgefloten wordt. Een tikkeltje respectloos eigenlijk.
Dat laatste zag ik altijd als een detail, maar is het meer dan dat? Is er in Turkije geen respect voor tegenstanders? Voor andersdenkenden? Dat gevoel bekroop mij na die mislukte, amateuristische staatsgreep en laat mij maar niet los. Een oude man in Amerika zou er achter zitten en de situatie is aangegrepen om tienduizenden mensen te ontslaan, op te pakken en te mishandelen. En vrijwel dagelijks zie ik massa’s aanhangers van de president met die vlag van jou zwaaien.
Sommige mensen willen weten of jij ook een aanhanger bent van die democratisch gekozen man. Dat hoef je niet te zeggen. En dat wil je ook niet. Vanaf jouw vakantieadres heb je wel laten weten dat je voor de vrijheid van meningsuiting bent. Nou, bij Beter voor Dordt zullen ze blij met je zijn. Ik hoop dat de president je straks nog naar huis laat vliegen. Hier ben je welkom en ben je veilig, als het aan mij ligt. Wil je dan eens eerlijk vertellen, wat je er van vindt, wat daar gebeurt?
Wat er in jouw land gebeurt vind ik namelijk walgelijk. Ik zou me er zelfs een beetje voor schamen. Een rode vlag met een krimpende maan en een witte ster associeer ik nu met inperking van vrijheden, schending van mensenrechten, censuur, dictatuur en staatsterreur. In 1933 zwaaiden aanhangers van een andere democratisch gekozen leider ook met een vlag. Als ik die vlag zie krijg ik het zuur. Net als nu met die Turkse vlag. Dus buurman, doe me een lol, hou ‘m nog even binnen.
Kronkelaar
