“Stuurman aan wal”
Durft u al weer naar buiten? Ik vraag het niet eens met een cynische ondertoon. Ik ken namelijk nogal wat mensen die serieus bang zijn om slachtoffer te worden van een aanslag. Angst is een slechte raadgever, dus daar heb ik zelf niet zo veel last van. Je moet soms wat attenter zijn op wat om je heen gebeurt…
Zit je ‘s morgens in de tram naar Utrecht, de bus naar Zwijndrecht, de trein naar Sliedrecht of noem eens wat… hoe attent zijn we dan? Bent u zich bewust onder welk, officieel afgegeven nationaal, dreigingsniveau u onderweg bent? Als ik dagelijks om me heen kijk, hebben reizigers meer oog voor hun smartphone dan hun omgeving. Het oogt nogal onbezorgd en misschien moeten we dat relaxte sfeertje er maar in houden.
De phone is helaas nog niet zo smart dat die ons waarschuwt voor de dreiging van een vuurwapen in verkeerde hand(en). Menigeen las er wel op wat zich in Utrecht afspeelde. Afgrijselijk voor slachtoffers, ooggetuigen en nabestaanden. Je kunt onmogelijk alleen de schouders ophalen en constateren dat dit soort dingen gebeuren in de wereld. Dus ook in ons landje.
De reacties van overheden en media neigden naar doorslaan naar de andere kant. Het had iets weg van nationale paniek; elk moment kon de volgende aanslag verwacht worden. Overal. En veel media leken bijna blij…eindelijk een echte terreuraanslag in ons land. Wat een voorbarigheid, wat een hijgerigheid.
Nog erger waren sommige politici, die zonder enige kennis van dader en toedracht al weer klaar stonden om als ware onheilsprofeten de schuldigen aan te wijzen; de niet-geïntegreerde buitenlanders en de landgenoten die hen binnenhaalden. Zouden ze nog excuses maken over hun prematuur gezwam?
Ook ik moet voorzichtig zijn met conclusies trekken. Maar inmiddels heeft zich toch een beeld opgedrongen van een solistisch opererende idioot. Die types lopen overal rond. En het is van alle tijden. Als veiligheidsdiensten ook dit soort figuren als staatsgevaarlijk moeten schaduwen kunnen ze het werk helemaal niet meer aan. En wij? We leven verder. Wat moeten we anders?
Kronkelaar.
(Foto: Thymen Stolk)
