DORDRECHT – Dordtenaar Bram Franken heeft een koninklijke onderscheiding voor zijn langdurige inzet voor de worstelsport ontvangen. Met zijn worsteltrainingen en clinics is hij voor veel mensen een belangrijke factor. Tegelijkertijd kunnen liefhebbers van antiek óók bij Franken terecht. “Zowel de sport worstelen als antiek is klassiek.” (Foto: Rowan Havelaar)

De jeugdtraining van Franken bij Fortius aan de Noordendijk staat net op het punt van beginnen als ineens één van de worstelaars uit de seniorengroep met een microfoon in de richting van Franken loopt. Franken begrijpt er helemaal niets van. “Tot ik opeens een hele stoet mensen zie lopen. Ik snapte niet wat er aan de hand was. Iedereen in die rij ken ik. Die tribune begon langzaam vol te lopen en in mijn ooghoek zie ik iemand met een ketting aan komen lopen. Dat was de burgemeester. Dat was het eerste moment dat het kwartje begon te vallen.”

Terwijl Franken nog altijd in de veronderstelling is dat hij met zijn training gaat beginnen, is er in de Fortiushal een feestje georganiseerd. Franken neemt al sinds 1990 onafgebroken het trainerschap in de Dordtse worstelsport bij Fortius, voorheen Hercules, op zich. Vier dagen in de week zet hij zich tomeloos in om zowel jonge als oudere sporters de kneepjes van het vak te leren, maar bovenal om ze weerbaarder te maken. Zijn inzet gaat verder dan de sportmat. Hij is de drijvende kracht achter vele clinics en projecten die kinderen, met en zonder hulpvraag, op een toegankelijke en positieve manier laten kennismaken met de worstelsport.

Daarom is Franken benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Mede omdat hij zijn leerlingen stimuleert hun grenzen te verleggen.

‘Kan het niet bestaat niet’
“Veel kinderen komen naar mij en zeggen dat ze iets niet kunnen. Een uitspraak die ik altijd doe is ‘kan het niet bestaat niet.’ Ik verwacht niet dat iedereen gelijk de verste sprong kan maken, maar dat betekent niet dat je het niet moet proberen”, zegt de ervaren worsteltrainer, die ook voorbij ziet komen als een leerling op school gepest wordt. Deze leerling heeft van Franken geleerd technieken toe te passen zonder de ander daarmee fysiek pijn te doen. “Dat heeft hem zo veel zelfvertrouwen gegeven.”

Wat Franken ook beoogt, is het juiste beeld van de worstelsport neer te zetten. “Worstelen is niet per se een vechtsport, maar een krachtsport.”

 

Antiek
Franken herinnert zich ook zomervakanties in Engeland met zijn vader. Niet om te worstelen, maar voor antiek. “Toen ik 12 was, reed mijn vader eens per maand naar Engeland met een volgeladen busje met een imperiaal erop. Daarop werd nog 1 meter 70 aan meubelen geladen. Met een busje dat ongeveer vier meter hoog was reden we door Engeland. We gingen daar naar allerlei antiekwinkeltjes en ik vond dat echt het allermooiste wat er was. Eigenlijk was het een soort schat zoeken en voor mijn vader was ik een paar extra ogen.”

Inmiddels heeft Franken al 35 jaar zijn eigen antiekwinkel, maar een gekke combinatie met het worstelen vindt hij dat niet. “Zowel de sport worstelen als antiek is klassiek.” Meer over zijn passie voor antiek is te lezen in de Plusser die op 10 september uitkomt. Het hele verhaal over de worstelsport is te lezen in de Dordt Centraal van woensdag 30 juli 2025.