En toen bleef het stil….
Wat hebben velen gesmuld van de enorme rel, die Gewoon Dordt trapte na dat slotdebat voor de gemeenteraadsverkiezingen. Weet u het nog? Mijn persoontje werd ongewild mikpunt van kritiek. Ik zou onjuistheden de wereld in hebben geslingerd, onzorgvuldig te werk gegaan zijn en zou mij moeten verantwoorden bij de rechtbank en de Raad voor de Journalistiek. Een in mijn ogen nog altijd legitieme vraag (waarom zet een partij iemand die veroordeeld is wegens onbehoorlijk bestuur op een kieslijst voor openbaar bestuur?) was de aanleiding van alle ophef. Het resulteerde onder meer in krantenartikelen waarin de persoon in kwestie stappen tegen mij aankondigde.
De lijsttrekker van de partij blies de kwestie nog verder op, door in een raadsbijeenkomst een tirade af te steken over mijn vermeende onkunde en de belabberde lokale omroep, die dit allemaal liet gebeuren. Ik lag er niet van wakker, maar werd door vrienden en kennissen natuurlijk volop op de hak genomen. “Ben je al opgepakt?”, was één van de meest gestelde vragen. Mijn oude moedertje werd er zelfs een beetje ongerust van. “Jongen, heb je iets ergs gedaan?” Gekscherend legde ik haar uit dat het geen gevangenis zou worden. De aangekondigde aanklacht bleef namelijk uit.
Bij RTV Dordrecht plofte wél een aanklacht in de mailbox. Het raadscommissielid eiste bij de Raad voor de Journalistiek rectificatie van de berichtgeving en een tik op mijn vingers. Het heeft even geduurd, maar anderhalve week geleden kwam de uitspraak. Alle klachten werden ongegrond verklaard en het stond er zwart op wit; ik had zorgvuldig gehandeld. En toen bleef het stil…. Geen grote artikelen in de media (zelfs geen kleintje). Of ik verlegen zit om maximale publiciteit over ‘onze overwinning’ ? Nee, maar alle ophef over zijn èn mijn persoontje verdient wel een slotakkoord.
Wat was er nou loos? RTV Dordrecht had me gevraagd om (pro deo) te helpen met voorbereiding en de presentatie van de verkiezingsdebatten te doen. Omdat geloofwaardigheid van de politiek (nog steeds) een groot thema is, besloten we onder meer de kieslijsten te bestuderen en troffen er twee mensen op waaraan een vlekje uit het verleden kleefde. Tijdens het debat kwam ik daarmee. Beter voor Dordt reageerde laconiek dat de persoon in kwestie op hun lijst een VOG had, overheidsverklaring van goed gedrag. Gewoon Dordt raakte overspannen en richtte de pijlen op de omroep en mij. Maar die ene vraag, waar het om draaide, is tot op de dag van vandaag niet beantwoord.
Thijs Blom.
