Na de discussie over wat we moeten doen aan de ‘overlast’ van de wolf komt in ons kikkerlandje ook steeds nadrukkelijker het ‘probleem’ van de bever op de politieke agenda. In de discussies zie ik een overeenkomst (de roep om ervoor te zorgen dat er wat minder zijn), maar ook nogal wat verschillen. De bever is, nadat we deze diersoort 200 jaar geleden volledig hadden uitgemoord, in 1988 door ons zelf weer teruggezet in de natuur. In ons geval in de Biesbosch. Ik mocht er nog verslag van doen op de radio. De Oost-Duitse ambassadeur vond mijn vraag of na mensen ook bevers graag de DDR verlaten niet zo leuk, maar laat ik niet afdwalen. (Archieffoto: Stolk Fotografie)
De immigranten uit het stroomgebied van de Elbe moesten even wennen, maar inmiddels dartelen ze overal rond, tot in mijn achtertuin aan toe. Ze graven en knagen er naar hartenlust op los en dat wisten we natuurlijk al vóór we ze weer naar ons land haalden. Schade aan dijken en bomen die we liever niet omver geknaagd zien worden, tsja, dat was toch vooraf ingecalculeerd? Dan moeten we nu maar op de blaren zitten. Naast schade brengen ze ook veel diversiteit in de natuur, maar of de kosten opwegen tegen de baten? De deskundo’s mogen het zeggen.
U snapt het al, wat mij betreft worden er geen bevers verjaagd of afgeschoten. Je kunt bepaalde plekken natuurlijk wel onaantrekkelijk maken voor het dier, dan gaat hij wel een straatje om. Met de wolf zou je dat ook kunnen doen, maar dat vergt toch iets meer inspanning en kosten, zo laat ik me wijsmaken. Nu de wolf op de Veluwe loert op het hondje van m’n schoonmoeder en zijn familie verhuisplannen heeft richting onze Biesbosch, komt het probleem wel erg dichtbij. Als ze nou af en toe een schaap opeten, tsja, dat doen wij bij de shoarmazaak ook, maar om nou een halve kudde af te slachten?
De wolf is niet bewust in ons land geherintroduceerd, hij is gewoon aan komen lopen. In een tijd waarin we het hebben over beperking van instroom en bewaken van grenzen nog wel, maar dat terzijde. Afschieten mag niet volgens de Europese wet, maar de jager sneed de buik van de grote boze wolf open om de oma van Roodkapje te bevrijden, mocht dat dan wel? Inmiddels blijken tal van wolven spoorloos verdwenen. Geen sprookje. Het vermoeden bestaat dat dat het werk is van stropers. Van mij mogen ze. Een bever in de tuin vind ik best leuk, maar op een wolf zit ik niet te wachten.
Thijs
