Stuurman aan wal
Als ik dit schrijf is er nog geen hand geschud of kusje uitgewisseld om elkaar het beste in het nieuwe jaar te wensen, maar wie dit nu leest zit al volop in die traditie. Naarmate de jaren verstrijken betrap ik mezelf erop dat ik steeds minder bezig ben met goede voornemens. Mijn grootste wens is nog steeds dat we allemaal wat meer rekening houden met elkaar. Kersverse ervaringen in twee restaurants maakten me duidelijk dat sommige ouders en grootouders daar nou niet bepaald mee bezig zijn en het verblijf voor de andere gasten feitelijk verzieken.
De eerste ervaring was twee weken geleden. Twee grote Italiaanse families streken neer naast onze tafel en als je niet beter wist, kreeg je de indruk dat er ruzie ontstond. Dat was dus niet zo, maar in menige Zuid-Europese cultuur gaat een geanimeerd gesprek met meerdere mensen er nogal luidruchtig aan toe, zeker als de wijn rijkelijk vloeit. Dat overleefden we nog wel, maar toen de kinderen gillend door de zaak renden en geen enkele (groot)ouder zich geroepen voelde om in te grijpen smaakte het diner toch wat minder.
Tot ons verdriet herhaalde dit zich met Kerst. Dit keer oer-Hollandse families, die zich ook niet geroepen voelden om de (klein)kinderen tot rust te manen. Het bedienend personeel, dat met gevaar voor levens de hete soep tussen rondrennende peuters zonder botsingen op tafels moest krijgen, voelde zich ook niet geroepen tot een opvoedkundige correctie. En weer zit je dan niet lekker te eten. Het deed me terugdenken aan de landelijke ophef in augustus die ontstond toen een Zeeuws restaurant aankondigde dat na 17.30 uur kleine kinderen niet welkom zijn.
Het is wel een rigoureuze maatregel, maar als ouders hun kinderen niet meer opvoeden om rekening te houden met anderen is het zo gek nog niet. En voor alle helderheid; ik heb geen hekel aan kinderen. En ook niet aan ouders, zelfs niet als ze een huilbaby hebben. In de lokale horeca mis ik wel de kindvrije eet-optie. Het schuurt natuurlijk met gastvrijheid, die in deze beroepsgroep hoog in het vaandel staat. Toch voorzie ik wel extra klandizie voor restaurants die wat kinderloze momenten invoeren.
Thijs Blom
(Foto: Pexels)
