Het valt me zwaar om het aan u op te biechten, maar twee recente ervaringen hebben mij duidelijk gemaakt dat ik een potentiële witwasser ben. Tot twee keer toe werd ik door gerenommeerde financiële instellingen beschouwd als een verdacht persoon die zwart geld uit onze (onder)wereld op slinkse wijze legaal tracht te maken door het op een keurige, controleerbare rekening te zetten. Wie mij een beetje kent, weet dat ik van een dolletje houdt en niet roomser ben dan de Paus, maar een heuse crimineel? Had u dat achter mij gezocht?

Ter zake dus. Het begon al voor de zomer, toen we bij onze voetbalclub besloten om het voor selectiespelers aantrekkelijker te maken bij ons te voetballen. Dat doen de meeste clubs met sponsors die zorgen voor een papieren baantje, een autootje of zwart geld, maar als in de halve stad al wordt gefluisterd dat er bij onze club “nu ook betaald wordt” dan kies je een andere weg. Besloten werd een stichting op te richten. Sponsors maken geld over en het stichtingsbestuur geeft het uit aan leuke dingen voor de selectie, zoals een trainingskamp in een zonnig oord en wat leuke uitjes.

Als stichting hadden we alleen nog een bankrekening nodig. Die kregen we niet. De stichtingsbestuurders, waaronder ikzelf, moesten eerst documenten overleggen en screening ondergaan. Zelfs tot drie keer toe uitgenodigd voor een gesprek. Pas toen we na vijf maanden(!) onomwonden vroegen of wij aangezien werden voor een mogelijk criminele organisatie kwam het hoge woord er uit. “Ja, dit moet van de overheid”. We gaven klip en klaar aan dat hier geen megabedragen zouden rondgaan en dat elke eurocent, zowel in- als uitgaand, transparant zou zijn. De rekening werd geopend.

Dit nog vers in het geheugen vroeg ik mij afgelopen week af waarom mijn laatste jaarlijkse storting op mijn lijfrentepolis (een extra pensioenpotje) nog niet was bijgeschreven. Een telefoontje bracht helderheid. “Nee, dit mag zo niet meer van de overheid”. Ik moest een verzoek indienen om geld op mijn eigen polis te storten, met daarbij kopietjes van een ID-bewijs en bankpas. Ik heb het maar gedaan. Opgelost. Toch bekruipt me het gevoel dat in de jacht op criminele fraudeurs en witwassers de focus wellicht iets anders moet komen te liggen.

Thijs