Op mijn leeftijd wind je je niet meer zo snel op. Maar na de publicatie van de resultaten van een overigens prima uitgevoerd onderzoek door een betrouwbaar bureau kon ik een vloek en een schaterlach niet onderdrukken. Jarenlang publiceren media (terecht) over schadelijke en niet afbreekbare PFAS-stoffen en dan komen ze bij de regionale editie van het AD op het lumineuze idee om te laten onderzoeken of we in Dordt en omstreken ongerust zijn over de gevolgen van die stoffen. Dat heet gewoon een open deur intrappen.
In deze regio zijn we zelfs nog ongeruster dan in de rest van het land. Gut oh gut. Zou dat iets te maken kunnen hebben met alle publicaties over Chemours, dat ‘toevallig’ in Dordt gevestigd is? Sinds het bedrijf wanhopig probeert om de uitstoot van rotzooi drastisch te beperken (bijvoorbeeld van duizenden kilo’s PFAS naar 300 gram per jaar nu) en zich bereid toont te betalen om neergedaald gif uit de bodem te verwijderen is er eigenlijk niet zo veel nieuws meer op dit gebied.
Nieuws dat er niet is, máák je niet. Al is het wel aantrekkelijk. Leg daarbij aan die ongerust en bang gemaakte mensen a.u.b. dan ook nog even uit dat (voorbeeldje) ons kraanwater het best drinkbare water ter wereld is. En dat die pakken drinkwater in de supermarkt niet zo’n handig alternatief zijn, omdat ze waterdicht zijn dankzij…PFAS. Natuurlijk zijn die stoffen een ramp voor mens en milieu, maar ze zitten ‘overal’ in en we hebben het tientallen jaren prima gevonden.
Een mooi onderzoek naar betaalbare oplossingen lijkt me nieuwswaardig. En als ons onvolprezen dagblad liever angst en onrust wil blijven zaaien zijn landbouwgif en medicijnresten ook dankbare onderwerpen. De drinkwaterbedrijven werken er graag aan mee. Vader zaliger gaf mij op zomervakanties als kind altijd wat kwartjes om de krant te halen. “Maar denk er om; geen Telegraaf, alleen het AD!” Gelukkig hoef ik nu geen krant meer voor hem te halen.
Thijs
