In pais en vree begon vorige week het nieuwe politieke seizoen voor het Dordtse college, gemeenteraad en de griffie met de traditionele barbecue. Dit keer in de tuin van het Dordrechts Museum. Ongetwijfeld werden daar tijdens de informele bijeenkomst de gebruikelijke vakantie-ervaringen uitgewisseld. Fris en fruitig kon men bij de start van de eerste commissievergaderingen aan de slag.
Op de agenda stonden de presentaties van Rijkswaterstaat en Veiligheidsregio ZHZ over de afsluiting en renovatie van de Papendrechtsebrug in 2026-2027. De brug wordt langdurig afgesloten met als gevolg dat centrumgemeente Dordrecht voor het verkeer slechts via een omweg, met een verlengde rijtijd, voor inwoners van de Alblasserwaard bereikbaar zal zijn. Niet alleen de Papendrechtse brug, maar ook de Baanhoekbrug gaat op slot.
Kortom, dit geeft een reisvertraging van dertig tot zestig minuten, is de verwachting van Rijkswaterstaat. Dat de renovatie van de brug noodzakelijk is, staat niet ter discussie. Het beweegbare deel van de Papendrechtsebrug moet vervangen worden. Een kwestie van veiligheid dus. En daar gaat Rijkswaterstaat over en niet de gemeente of gemeenteraad.
Voor de stad en de regio rest tijdens de afsluiting gedurende negen maanden het ongemak. Dordrecht is immers een eiland. De Fietsersbond heef z’n bedenkingen bij de afsluiting van de Baanhoekbrug middels een petitie, aangeboden aan burgemeester Nanning Mol, kenbaar gemaakt. De bond pleit er voor om de Baanhoekbrug voor fietsers deels open te houden. Een tijdelijke veerpontverbinding is een mogelijk alternatief.
In Dordrecht bevindt zich ook het Albert Schweitzerziekenhuis en Sanquin Bloedbank, waar veel medewerkers uit de regio Alblasserwaard werkzaam zijn. Ook de donoren van Sanquin. Wie zijn oor te luisteren legt, hoort dat men daar vreest voor de gevolgen van de afsluiting. Medewerkers die een gebroken dienst draaien en daardoor dus straks ‘s morgens en ’s avonds de omweg moeten gaan rijden. Of bloeddonoren die het misschien voor gezien houden. Klein leed met ongemak zal men denken omwille van het weer veilig maken van de brug.
Voor de fietsers is een veerverbinding een mogelijke oplossing. Of een deel van de Baanhoekbrug open houden. Een tijdelijke veerdienst voor auto’s en fietsers inzetten is een andere mogelijkheid die, ongetwijfeld, veel voeten in de aarde zal hebben bij Rijkswaterstaat.