DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks voor Dordt Centraal verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week de voorlopige ontknoping van het ‘dossier FC Dordrecht’. 

‘Een kinderhand is snel gevuld’. Uit de reacties van supporters, bestuurders van FC Dordrecht en oppositiepartijen sprak hoop. Men klampte zich vast aan de laatste strohalm na afloop van het raadsdebat over de vernieuwing van het stadion van de Dordtse FC. Unaniem had de raad uitgesproken dat men het betaalde voetbal in Dordrecht niet kwijt wil. Dat het eerder door het college afgebroken verkenningsonderzoek moet worden afgemaakt. Achter de schermen had er veel overleg tussen de coalitiepartners plaatsgevonden. Beter Voor Dordt bevond zich in een spagaat. Waarom in een spagaat? Tja, wat je met de mond belijdt, maar niet in het collegeakkoord verwoordt, blijft lastig. Daarin staat keihard ‘geen financiering van de plaatselijke BVO’. Dus ook geen garantstelling voor de vernieuwbouw van het stadion.

Voor de bühne

Unaniem schaarde de gemeenteraad zich uiteindelijk achter de motie. Coalitiepartner CU/SGP sprak de meest klare taal.  Wanneer het gaat om geld beschikbaar stellen voor het stadion stelt men simpelweg ‘Nee, nee en nog eens nee’. Dit standpunt huldigen zij overigens al jaren. Maar de motie werd uiteindelijk unaniem aangenomen toch? Daar kom ik dan weer uit op de snel gevulde kinderhand. Stemgedrag voor de bühne? Ja, want uiteindelijk was iedereen het over eens dat er van een gemeentelijke garantstelling geen sprake kan zijn. Nu weet ieder weldenkend mens dat je geen stadion kunt bouwen zonder een financiële garantstelling. Dus hoe waardevol is de uitkomst van de motie?

Sliding

Dit resultaat was het hoogst haalbare, vertelde de oppositie in de wandelgangen. De definitieve beweging van het duimpje naar beneden was niet gedaan. FC Dordrecht mag nog even ademhalen en verder bungelen aan het koord van onzekerheid. Of om een beeldspraak uit de voetballerij te gebruiken: de coalitie had de verdedigende sliding al vol ingezet, maar trok op het laatst moment de been in. Dit staat gelijk aan slap voetbal. Je gaat ergens voor of niet en draagt manmoedig de consequenties van je spelopvatting. Als de raad oprecht van mening is dat het betaald voetbal niet uit onze stad mag verdwijnen, wat sinds de invoering van het betaald voetbal in de jaren ’50, en niet zoals er per abuis in mijn vorige column stond eind jaren ’90, het geval is, moet je daarvoor durven gaan.

Visitekaartje

Wat is het je als stad waard om dit te behouden, is de vraag die in dit debat centraal zou moeten staan. En zo ja, wat is er dan voor nodig om dit waar te maken? Wat kan de gemeente voor deze vorm van cultuur, sportcultuur, betekenen? Bijvoorbeeld een gemeentelijk stadion dat geschikt is voor multifunctioneel gebruik met de BVO in de rol van huurder. Waar ook andere vormen van vermaak mogelijk zijn. Dit is een mogelijkheid. En dan hebben we het echt niet over een prijskaartje dat hangt aan het nieuw te bouwen stadion op Rotterdam-Zuid.  Zo’n stadion kan net als de Sportboulevard, het Energiehuis en Kunstmin een visitekaartje voor de stad zijn voor de toekomstige 140.000 inwoners. Maar ja, daar is wel politieke lef en visie voor nodig. Voorlopig is mijn conclusie dat er dinsdagavond een slag werd gewonnen, maar niet de oorlog. En ach ja, de verkiezingen komen al weer in zicht.

(Ben Corino. (Archieffoto: Thymen Stolk)

Vijf jaar Studio De Witt!

Vanwege de viering van het eerste lustrum heeft de uitzending van Studio De Witt op Drechtstad FM en Papendrecht FM zaterdag een wat andere opzet. Geld voor groot feest is er niet, maar het wordt wel een bijzondere editie. Corino begon in januari 2015 met het programma, dat inmiddels een vaste plek in het medialandschap heeft verworven. “Ik krijg er regelmatig waardering voor”, vertelt Corino, die het programma maakt met studiotechnici Jacqueline van den Bergh en Hans Hulswit. “Mensen vinden het programma van toegevoegde waarde en zijn te spreken over de veelzijdigheid aan onderwerpen.” In 265 uitzendingen kwamen even zovele hoofdgasten langs en een veelvoud aan actualiteitsgasten, Dichters van Dienst en politici. Er kwam zelfs een dichtbundel uit: ‘Dichters van Dienst, poëzie uit Studio De Witt’. Eén van die dichters, historicus/publicist Kees Klok, is te gast. Tussen 10.00 en 12.00 uur keren in ieder geval ook vijf, en mogelijk nog meer, oud-hoofdgasten terug: columnist Kees Thies, journalist Jaap Bouman, bibliotheekdirecteur Ankie Kesseler, oud-Stadsdichter Marieke van Leeuwen en zanger Philip Elzerman. Ook publiek is vanaf 09.30 uur welkom op het verjaardagsfeestje. Iedereen kan langskomen om met eigen ogen te zien hoe het radioprogramma tot stand komt. Het adres: Mediacentrum Dordrecht, Leerparkpromenade 120, begane grond. De koffie(automaat) staat klaar!

Dichter van Dienst is Kees-Jan Visser. In het derde uur aan de Politieke Stamtafel aandacht voor de actuele politiek in stad en regio.

(Fotobewerking: Wim van de Pol)