DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag van de lokale en regionale politiek. Deze week schrijft hij over de onvrede over het regionale busvervoer. En de onmacht om daar iets aan te veranderen.

Al langere tijd leeft er in de gemeenteraad onvrede over de kwaliteit en dienstverlening van de huidige openbaar vervoerder in Dordrecht. Ooit bezat Dordrecht, in de grijze oudheid, een eigen gemeentelijk vervoersbedrijf. Voorzien van een oranje kleur, vervoerden de bussen van het Gemeentelijk Vervoers Bedrijf Dordrecht (GVBD) zijn passagiers binnen de stad en over het eiland. Een fijnmazig vervoersnetwerk voorzag in de behoefte van de Dordtenaren.

Jaap Kooiman

Met de privatisering en aanbestedingen van het OV verdween ook het GVB. Einde van een tijdperk dat doet denken aan de populaire televisie serie ‘Toen was geluk nog heel gewoon’ met in de hoofdrol Gerard Cox als buschauffeur Jaap Kooiman. Het wij-gevoel. Veel van de chauffeurs kende je na verloop van tijd. Uiteraard wat geromantiseerd, maar toch. Het GVBD was de uitkomst van de fusie van het Gemeentelijk Autobusbedrijf en het Gemeentelijk Veerbedrijf in 1968. Het bedrijf vervoerde haar passagiers. Op de stadslijnen, maar ook richting Willemsdorp, het Brabantse Werkendam en de Hoeksche Waard. In 1990 werd de naam gewijzigd in Stadsvervoer Dordrecht BV (SVD).

Miljoenenstrop

In de jaren ’90 verdween de flatteuze oranje kleur van de bussen. Maar niet alleen de kleur, ook het bussysteem ging op de schop. Verantwoordelijk wethouder Janny van der Loos (PvdA) ging ambitieus aan de slag en voerde het driebussensysteem in. Zij hoopte hiermee meer reizigers te trekken. De stad werd opgevrolijkt met drie kleuren bussen. Met de groene expressebussen ging de reiziger voor een snelle verbinding tussen de buitenwijken en het station. Met de witte citybussen stapte je in de ringlijn door de binnenstad. En de blauwe servicebussen brachten je in de woonwijken en naar belangrijke plaatsen, zoals het ziekenhuis en de begraafplaats. Het ei van Columbus? Nee, eerder een rot ei. Het systeem flopte volledig. Een miljoenenstrop. Niks geen stijging van het aantal reizigers, wel een daling. De nieuwe dienstregeling kostte de gemeente in nog geen twee jaar tijd zo’n 30 miljoen gulden. Uiteindelijk werd het bedrijf in 2001 van de hand gedaan.

Gouden bergen

De Haagse vervoerder HTM zag wel brood in Dordrecht en kreeg de concessie van zes jaar en de gelegenheid om het stadvervoer van nieuw elan te voorzien. In 2006 volgde Arriva HTM op. Na twee termijnen van zes jaar, met wisselende reizigerstevredenheid, besloot de provinciegedeputeerde Floor Vermeulen in 2018 de concessie te gunnen aan Qbuzz. Deze vervoerder beloofde dat er gouden openbaar vervoerstijden zouden aanbreken voor Dordrecht en de Drechtsteden. Bij de gunning aan Qbuzz had Dordrecht niet zoveel in de melk te brokkelen. Daar kwamen het college en de gemeenteraad gaandeweg achter. En van de gouden bergen is nu drie jaar later niet veel terecht gekomen. Van meet af aan waren er problemen. Over de kwaliteit van de bussen, over het verdwijnen van buslijnen, veranderde routes. Klachten van de chauffeurs. Het hield allemaal niet over.

Weemoed

De Dordtse seniorenpartij VSP trok met regelmaat aan de bel. Maar ook GL, de PVV, BVD, Fractie Jager en D66. De heersende onvrede over het openbaar vervoer in Dordrecht werd vorige week in een besloten bijeenkomst besproken tussen vertegenwoordigers van de gemeenteraad, het gemeentebestuur, de provincie en Qbuzz. In Dordt wilt men vooraf betrokken worden bij de plannen van lijnwijzigingen en niet achteraf. Qbuzz kan niet waarmaken wat zij beloofde, mede door de korting van 5 procent op het vergoedingsbedrag dat met de provincie was afgesproken. En de provincie moet het weer doen met wat er door het Rijk wordt uitgekeerd. En de oudere Dordtenaar? Die denkt met weemoed aan die oranje bussen van weleer, toen men nog gelukkig was met het openbaar vervoer in Dordrecht.

Deze week in Studio De Witt

Iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur is Studio De Witt te horen op Drechtstad FM en Papendrecht FM. Ben Corino behandelt in het eerste uur de actualiteiten. Dat uur wordt afgesloten door de Dichter van Dienst, deze week Jan van der Geer. In het tweede uur staat een hoofdgast centraal. De week zijn dat er twee: de Klimaatburgemeesters van Dordrecht (Boaz van Luijk) en Zwijndrecht (Frits Lakemeier) . Aan de Politieke Stamtafel in uur drie meer politieke achtergronden. En een nieuwe Brief aan Johan. Diana Gerritsma richt zich hierin wekelijks tot Johan de Witt over een actueel thema.