DORDRECHT – Ben Corino schrijft iedere week voor Dordt Centraal over de politiek in Dordrecht en Drechtsteden. Deze week over een imagoprobleem, waarmee zowel de landelijke als de lokale politiek kampen.

De beeldvorming van de betrouwbare overheid staat flink onder druk. Denk landelijk alleen maar aan de toeslagenaffaire. Burgers mogen verwachten dat de overheid betrouwbaar is naar haar burgers toe. Het één en ander is vastgelegd in wet- en regelgeving. Maar dat deze niet altijd gevolgd of op de juiste wijze wordt toegepast weten we ondertussen wel. Bijvoorbeeld in de jeugdzorg. Daar wordt in de keten met een soort van onderaannemerschap gewerkt. Zonder dat er sprake is van wettelijk overgedragen bevoegdheden. Dit maakt dat er veel partijen bij een kind betrokken kunnen zijn, zoals gecertificeerde (gesloten) jeugdzorginstellingen, jeugdzorg, de Raad voor de Kinderbescherming, door de kinderbescherming aangestelde voogden. Kortom, een wirwar van partijen die over het kind beslissen zonder dat dit onderaannemerschap gedekt wordt door wet- en regelgeving, stelden jurist Tom Knijp en het Dordtse gemeenteraadslid Loudy Nijhof. Zij zoeken ook de landelijke publiciteit.

Roependen in woestijn

De wetten en regels zijn gemaakt om het kind te beschermen, maar lijken in de praktijk een dwangbuis te zijn voor kind en ouder. Het toezicht was een verantwoordelijkheid van het Rijk, maar sinds enkele jaren van de gemeenten. Niet dat het voor de overdracht in 2015 allemaal pais en vree was in de jeugdzorg, maar nadien zijn er veel kwalijke zaken aan het licht gekomen die het gevolg zijn van het systeem. Onlangs was er landelijk breed aandacht voor tijdens de week van Het Vergeten Kind. De onuitputtelijke aandacht die Knijp en Nijhof vragen, doet denken aan roependen in de woestijn. Net als in de toeslagenaffaire de Kamerleden Pieter Omtzigt en Renske Leijten, die jaren riepen dat het fout ging met de toeslagen.

Rioolkast

Geliefd maken Knijp en Nijhof zich er niet mee. Het vergt een lange adem om de misstanden aan de kaak te stellen, waar ontkenning en stilzwijgen de boventoon voeren en niet het belang van het kind. Ook op lokaal niveau worstelen burgers met de betrouwbaarheid van de overheid. Gedane beloftes en toezeggingen worden soms bij nader inzien ingetrokken. Zo’n voorbeeld is het rioolgemaal en de bijbehorende kast voor een woning aan de Hazelaarlaan in de wijk Dubbeldam, op het voormalige terrein van Tuincentrum Pap. Dure woningen werden daar op kavels gebouwd en uiteraard aangesloten op het riool. Natuurlijk was daar ook een gemaal voor nodig. Normaliter wordt zo’n gemaal geplaatst buiten een straat, maar in ieder geval niet voor een woning op een afstand van twee meter van de gevel. Toen de bewoonster haar woning aankocht, stond er geen gemaal ingetekend op de tekeningen. Dat erkende de gemeente in de persoon van wethouder Stam, die toezegde dat het gemaal verplaatst zou worden. Blijkbaar sprak hij voor zijn beurt, want de toenmalige wethouder Sleeking nam het over en toen begon het gedraai. Zelfs burgemeester Kolff kwam er nog op theevisite en later ook nog diverse raadsleden (VSP/PVDA/GL).

Vonnis

Einde van het verhaal was dat de rioolkast werd verlaagd en er een ‘take it or leave it-compensatiebedrag’ werd aangeboden, maar het gemaal zou blijven. En anders moest de alleenstaande moeder maar de gang naar de rechter maken. Nou, die gang werd gemaakt. Met haar advocaat vocht zij het besluit van de gemeente met succes aan. Het vonnis komt er op neer dat de gemeente zich niet als een betrouwbare overheid gedragen heeft, vond de rechter in het vonnis dat hij vorige week uitsprak. De gemeente moet alsnog voor het einde van het jaar het rioolgemaal verplaatsen en draait op voor de proceskosten. En de verplaatsingskosten, die twee jaar geleden op een half miljoen euro werden berekend. Het werkt allemaal niet echt mee aan het oppoetsen van het imago van de overheid.

Deze week in Studio De Witt

Iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur is Studio De Witt te horen op Drechtstad FM en Papendrecht FM. Ben Corino behandelt in het eerste uur de actualiteiten. Dat uur wordt afgesloten door de Dichter van Dienst. In het tweede uur staat een hoofdgast centraal. Aan de Politieke Stamtafel in uur drie meer politieke achtergronden. En een nieuwe Brief aan Johan. Diana Gerritsma richt zich hierin wekelijks tot Johan de Witt over een actueel thema.