DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag van de lokale en regionale politiek. Deze week over de woningtoewijzing in een overhitte woningmarkt. 

Dat schrijnende situaties kunnen leiden tot dakloosheid is helaas een vertrouwd beeld geworden in Nederland. Ook in onze regio en stad worden we hiermee geconfronteerd. De ontwikkelingen op de woningmarkt dragen hier ook een steentje aan bij.

Onder de brug

Schaarste aan beschikbare en betaalbare woningen liggen hieraan mede ten grondslag. Maar ook persoonlijke omstandigheden kunnen leiden tot het verlies van een dak boven het hoofd. Scheidingen, verlies van baan en inkomen. Alternatieven zijn wonen en slapen bij familie, vrienden, een anti-kraakpand, een opvangvoorziening of slapen onder de brug. Zomers misschien zelfs onder de blote hemel. Onder goede weersomstandigheden dan.

Woonkeus

De oorzaken van huisuitzettingen kunnen verschillend van aard zijn. Ook het puntensysteem om in aanmerking te komen voor een woning vergt jaren van sparen. De centrale registratie en bewaking ervan is in handen en wordt bewaakt door het Buro Woonkeus van de woningcorporaties. Tot een aantal jaren geleden bestond er een Buro Woonkeus voor de Drechtsteden. Dit werd opgeheven en werd verplaatst naar elders in het land. Gecentraliseerd dus. Het proces van centralisering verliep stilletjes. Ook de Dordtse en Drechtstedenlijke politiek hield zich stil en nam het vertrek van Woonkeus voor kennisgeving aan. Protesten tegen de verhuizing bleven in ieder geval achterwege.

Bureaucratisering

Het is een zaak van de woningcorporaties, zal er gedacht zijn. Wat feitelijk ook klopt, maar het bestaande maatwerk, dat tot op dat moment geleverd werd door het regionale bureau, verdween. De bureaucratisering werd verder doorgevoerd, zo blijkt uit ervaringen van aanvragers die in aanmerking willen komen voor een woning. Zo ook het voorbeeld van een echtpaar dat in de Drechtsteden woont en om gezondheidsredenen moet verhuizen. De partner is rolstoelafhankelijk. De huidige woonsituatie, beneden wonen en boven slapen, ging niet meer. Noodgedwongen slapen zij beneden in de woonkamer. Van de Wmo had het echtpaar het advies had gekregen om gelijkvloers te gaan wonen. Een helder en goed advies. Maar om hiervoor aanmerking te komen moesten zij de reguliere route voor een woningaanvraag volgen. Het is zo’n voorbeeld waar het bij de urgentieafhandeling mis ging. Er volgde een woningaanbod. Maar wel in een andere gemeente dan waar zij wonen, binnen de Drechtsteden volgens de regionale woonvisieafspraken. In Sliedrecht. Dit zag het echtpaar, op leeftijd, niet zitten. Zij zagen hierdoor het voor hun belangrijke sociale netwerk verloren gaan.

Drie hoog zonder lift

Het tweede aanbod betrof een woning in hun woonplaats Zwijndrecht. Gelijkvloers dat wel, maar drie hoog zonder lift. Zelfs voor Paralympische rolstoeltop-atleet een belemmering. Uiteindelijk ten einde raad en min of meer noodgedwongen heeft het echtpaar besloten om dan toch maar in hun duplexwoning in Zwijndrecht te blijven wonen. Om de beperkingen van deze woning op te heffen sloten zij een lening af voor een traplift, zodat zij niet meer in de woonkamer hoeven te slapen én hun gekoesterde woonomgeving en sociaal netwerk kunnen behouden.

Willekeur en onvermogen

Dat dit voorbeeld niet op zichzelf staat, blijkt uit een ander voorbeeld van een echtpaar uit Sliedrecht. Door financiële tegenslag moesten zij noodgedwongen in een anti-kraakpand wonen. Ook zij hadden woningpunten gespaard bij Woonkeus. Toen zij het anti-kraakpand moesten verlaten, konden zij nergens meer terecht. Zes jaar sparen van woonpunten bleek niet genoeg om in aanmerking te komen voor een huurwoning. Noodgedwongen wonen zij nu tijdelijk bij hun zoon in Dordrecht in. Ambtelijke molens, bureaucratie, ondoordachtheid en een zekere mate van willekeur bij woningcorporaties stralen een onvermogen uit en verdient het de kritische loep van de politiek op zich gericht te krijgen.

Deze week in Studio De Witt

De hoofdgast die Ben Corino zaterdag ontvangt in de eerste twee uur van zijn radioprogramma Studio De Witt ontvangt, is Jaap de Vlieger. Deze oud-politieman schreef het boek ‘Als ik dat had geweten’ over het oorlogstrauma van zijn vader. Peter M. van der Linden is de Dichter van Dienst die het tweede uur afsluit. In dat tweede uur ook aandacht voor de actualiteiten uit Dordrecht en de Drechtsteden. Aan de Politieke Stamtafel in uur drie meer politieke achtergronden. En een nieuwe Brief aan Johan. Diana Gerritsma richt zich hierin wekelijks tot Johan de Witt over een actueel thema.

Studio De Witt is iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur te beluisteren op Drechtstad FM en Papendrecht FM.