Dat is wel héél toevallig
Klikspaan, halve maan, je durft niet over mijn straatje te gaan. U kent ongetwijfeld die eerste zin van het liedje, waarmee we als kind al met de paplepel kregen ingegoten dat (ver)klikken ‘not done’ is. Dat liedje mag wat mij betreft de vergetelheid in, want ik hoop vurig dat er geklikt wordt over het beschadigen van zeven Stolpersteine in Dordt. Heb je een tip of wellicht zelfs camerabeelden van de vernielzuchtige idioten? Ga er meteen over klikken bij Oom Agent. Het hondje zal je niet bijten, het poesje zal je niet krabbelen, hier mag je niet, maar moet je over babbelen.
Meer dan tweehonderd steentjes liggen op plekken waar Joodse Dordtenaren in de Tweede Wereldoorlog zijn weggevoerd naar de vernietigingskampen. In het trottoir gemetselde monumentjes, die ons blijven herinneren aan de Holocaust. Vorig jaar verdwenen er drie van die struikelsteentjes van de Boomstraat. Dat was direct na 4 en 5 mei. Nu zijn er dus zeven beschadigd op de Voorstraat, kort voor deze data. Dat is wel héél toevallig. Natuurlijk mag je niet direct concluderen dat de daden zijn ingegeven door pure Jodenhaat, maar uitsluiten doe ik het zeker niet.
Sinds de moordpartij van Hamas bij een muziekfestival op 23 oktober 2023 en de daarop volgende wraakacties van Israël hoor en zie ik te vaak dat Joden gelijk gesteld worden aan Israëliërs. Dat is onzin, maar het gebeurt wel. Afgelopen week zag ik op de social mediariolen al hersenloze figuren oproepen om de Dodenherdenking op de Dam aan te grijpen om daar te gaan demonstreren. Israël pleegt genocide in Gaza en kolonisten terroriseren op de Westbank Palestijnse gezinnen, dus de boosheid is terecht, maar de reactie niet.
Demonstreren is een groot recht, maar dat doe je niet op 4 mei om 20.00 uur. De Dodenherdenking, daar blijf je gewoon vanaf. Net als van de Stolpersteine. Die laat je netjes liggen. De dader van vorig jaar legde de steentjes een week later terug. Berouw na de zonde? En nu vernielingen. Ik zou heel graag weten wat die daders bezielt, maar ze worden bijna nooit gepakt. Mocht het wel gebeuren, dan stel ik voor dat ze veroordeeld worden tot het poetsen van al die steentjes. Heel vaak, heel lang.
Thijs
(Archieffoto: Stolk Fotografie)
