Wat is de democratie ons waard? Die vraag stelde ik mezelf, toen ik vorige week hoorde dat een nieuwe politieke partij in Zwijndrecht niet meer mee durft te doen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Wie heeft Meneer Wim zo de stuipen op het lijf gejaagd, vroeg ik me even af. Immers, de lijsttrekker van deze nieuwe lokale partij werkt als buschauffeur en dan ben je helaas toch wel gewend dat er regelmatig wat naar je hoofd geslingerd wordt. Dan moet het nu toch wel héél erg zijn, realiseerde ik me.
Al snel werd me echter duidelijk dat het niet ging om de Perenpartij, maar om de Partij van de Eenheid. Die partij rekende niet op meer dan één zetel. Buiten de lijsttrekker, ene Meneer Mohamed, stond er niemand op de kieslijst. Een greep naar de macht in het altijd bruisende Zwijndrecht zat er dus niet in. Ik zou hier nog in kunnen gaan op wat voor partij dit is en wat de beste man hoopte te bereiken, maar dat doet er helemaal niet toe. In een democratie moet je van alles kunnen zeggen, zonder bedreigd te worden.
Enkele duistere figuren zagen in Meneer Mohamed wellicht een groot gevaar voor de toekomst van hun dierbare dorp. In plaats van de man en zijn standpunten met woorden te bestrijden kozen deze types voor bedreigingen. Misschien moet ik wel zeggen subtiele bedreigingen, want de boodschappen die de man ontving suggereerden dat er iets kon gebeuren met z’n vrouw en kinderen. Het stond er dus niet letterlijk en kennelijk was dat voor politie en justitie ook onvoldoende om er tegen op te treden.
Eén van de schrijvers werd verhoord, maar mocht onbestraft naar huis omdat ‘m blijkbaar niets te maken viel. Een communicatiemevrouw liet wel weten dat het onderzoek door gaat en er wellicht alsnog stappen worden ondernomen tegen één of meer van die vuilspuiters. En natuurlijk sprak Meneer Dominic, de burgemeester, er schande van. Iedereen haastte zich om er z’n afschuw over uit te spreken. En daarna werd het stil. Alsof een voetbalwedstrijd verloren was en we ons weer richtten op de volgende wedstrijd.
Zou er nog iemand de moeite willen nemen om die anonieme bedreigers te ontmaskeren? En ze op de man af te vragen of ze trots zijn op wat ze bereikt hebben? Op televisie zie ik programma’s, waarin tijd noch moeite gespaard wordt om oplichters en boefjes te vinden en te confronteren met de gevolgen van hun acties. Ik zou héél graag willen weten wie die mensen in Zwijndrecht zijn die onze democratie verkracht hebben. Zij verdienen aandacht. Heel veel aandacht. Veel meer dan ze tot nu toe kregen.
Kronkelaar
