“Stuurman aan wal”
Even los van hoe ik mij maandagmorgen voelde…Big Rivers was weer fantastisch. Tussen de 140 duizend bezoekers – wie telde er eigenlijk? – bevonden zich welgeteld vier idioten die het jaarlijks perfecte, gemoedelijke sfeertje niet aanvoelden. Ook was er kritiek. Sommige soorten muziek zouden niet op het festival thuishoren. Wat mij betreft onzin, want juist op dit elk-wat-wils-festival is er voor iedereen wat te beleven. Het was ook zo druk dat Big Rivers niet meer kan groeien. Ook al zo’n onzin. Wat niet in de breedte kan groeien, kan dat altijd nog in de lengte.
Drie dagen feest gaat je niet in de koude kleren zitten. Misschien had ik het zelf een beetje beter moeten doseren? Of opa wordt er gewoon een beetje te oud voor? Feit is dat ik zondagavond met stalpoten en een schorre keel huiswaarts ging. Teleurgesteld. Niet vanwege genoemde ongemakken, maar omdat het voorbij was. Natuurlijk was het op sommige momenten bij enkele podia (te) druk, maar da’s ook een kwestie van plannen. Grote namen of populaire regio-acts horen op grote podia. The Kik bij Merz en The Wanderers bij Visser’s Poffertjessalon vond ik niet handig.
Meneer Maarten en z’n band zorgden voor een verstopte Groenmarkt. Geweldig feestje in schril contrast tot de slot-act bij de Grote Kerk, waar zondag vier zoutpilaren saai hun repertoire van Beatles-liedjes afdraaiden. Hoe schril steekt het af tegen bijvoorbeeld The Brassociety, die telkens een prachtig sfeertje creëren. Afsluiten met een anticlimax was voor mij een nieuwtje. Ik stoorde me wel aan meer dingen; zoals die grote techniektenten midden op het Statenplein en de Grotekerkstuin. Opzouten met die tenten! Ver naar achteren of klem naar de zijkant ermee.
Vrijdagavond heb ik de local heroes van Skeftum na een half uurtje moeten verlaten. De Vismarkt is een veel te klein podium voor zo’n goeie band. Ook bleek het makkelijker om een joint te kopen dan een glaasje bier. Zo heb ik dus óók wel wat te mopperen. Overigens opbouwend bedoeld. Ik ben de organisatie en de vrijwilligers elk jaar weer dankbaar voor wat er neergezet wordt. Meneer Bas, die ooit met z’n broer Leo Big Rivers begon, zal nooit gedacht hebben dat het festival zó groot zou worden. Al droomde hij er jaren geleden wel van.
Juist die droom moet Meneer Bas nog eens voor de geest halen nu er twijfels zijn of het evenement uit z’n jasje groeit. De Gentse Stadsfeesten, dáár droomde hij van. Tien dagen lang feest in die mooie oude stad van onze zuiderburen. Zou dat hier ook kunnen? Destijds dachten we van niet, ik inmiddels van wel. Smeed het ijzer nu het heet is! Er is nog een heel jaar om voor te bereiden. Oh shit, wat zeg ik nou weer? Moet ik dan volgend jaar tien dagen feesten? Dat trek ik niet…
Kronkelaar
