Bea gemist, alles gemist. Bijna dan. Afgelopen weekend lopen de festivalgangers weer door de binnenstad. Wij hebben de poster al weken geleden op ons raam gehangen. Hier en daar zie ik stukjes in de krant. Op de website staat: ‘Urban Explorers is een multidisciplinair festival waar de grenzen tussen wat kan en niet kan worden afgetast en de ongebaande wegen vol gas worden betreden. Scheidslijnen vervagen met cross-overs van (geluids)kunst, performance, film, muziek, theater en dans als verrassend resultaat. Tijdens Urban Explorers verandert de stad drie dagen in een multidisciplinair labyrint, met een programma vol avontuurlijke concerten, expedities en performances.’ Veelbelovende woorden. Het leest spannend en interessant, maar waar moet ik zijn?
Het hele weekend loop ik in de stad. Een enkele keer scheuren brommertjes met antennes mij voorbij. Soms denk ik dat de klokken van de Grote Kerk van slag zijn. Dat is niet zo. Andersklinkende klokken horen bij het festival. Opeens hoor ik muziek van Eric Satie, gespeeld op het carillon. Satie kan klinken als vallende bloemblaadjes in de mist. Daar blijf ik graag even voor stil staan. Dat doe ik ook op vrijdagavond tegenover het stadhuis. En ik niet alleen, veel buren en onbekenden staan geboeid te kijken naar het wisselende lichtbeeld dat geprojecteerd wordt op de gevel van het stadhuis. Ook festival. Ben ik blij dat ik dit zie. Het duurt niet lang. Ik blijf nog een paar keer kijken. Mooie muziek om naar te luisteren. Op zaterdag en zondag staan de deuren van de Jacobskapel open. Steeds zie ik twee kerels bezig met van alles en nog wat. Ook veel spuitbussen verf. Wanneer ik een paar uur later kijk, zijn ze nog steeds bezig. Ik weet niet of ik naar binnen kan lopen. Of dat er nog iets gaat gebeuren.
Ik wil naar Bea de Visser. Bea maakt alles altijd boeiend en bijzonder. Zij heeft een expeditie gebouwd in de Grote Toren. Tekst, piano, zang, carillon, percussie, toneel. Spanning en onverwachtheid. Even kaartjes boeken. Dat kan niet. Uitverkocht. Iets doe ik verkeerd. Het hele festival gaat langs mij heen, zonder dat ik weet hoe ik er bij kan komen. Ik lees dat er erg veel bezoekers waren bij Urban Explorers. Ik geloof het graag, maar ik ben niet geweest. Misschien is dit festival wel niet voor mij gemaakt. Ik denk dat ik te gemakzuchtig ben. Het zal wel bij dit festival horen, dat je moeite moet doen om het te vinden. Ik word het toch niet met mijzelf eens. Moet ik er over vallen, of zal ik er voor bukken en buigen? Het ligt echt aan mij. In 2014 ga ik het programmaboekje lezen voordat het festival begint. Mag Bea volgende keer weer meedoen? Dan kom ik luisteren en kijken.
