“Stuurman aan wal”
De horeca heeft het moeilijk in coronatijd. Ik leef oprecht mee met een groot aantal ondernemers die hun stinkende best doen om ondanks de wurgende anderhalvemeterregel hun zaak overeind te houden. Sommigen lukt dat niet en dat is natuurlijk diep triest. Hotel Bellevue, icoon van de stad Dordrecht, is als één van de eerste horecazaken omgevallen. Gelukkig alleen figuurlijk. Wie denkt dat ik hier vol compassie mijn medeleven ga betuigen aan de eigenaar heeft het echter mis. Sterker nog, de krokodillentranen van Meneer Ad irriteren mij mateloos.
Hij trekt het niet meer. Kon dagenlang niet aan de telefoon komen als verslaggevers bellen. Meneer is té geëmotioneerd. Waarom dan wel zelf op Facebook jouw huilverhaal afsteken? Je had natuurlijk ook de stekker uit een andere tent van jouw imperium kunnen trekken… Waarom dan juist het icoon laten vallen? Misschien omdat je er nooit enige liefde voor gevoeld hebt? Laat ik de vraagteken maar weg halen, want dat is wat hier loos is. Volgens slecht geïnformeerde mensen moeten ‘wij Dordtenaren’ hem dankbaar zijn. Hij redde toch ‘ons’ Bellevue?
Als één iemand die eer verdient is het wel Meneer Rob, die als eigenaar het pand voor héél veel geld liet verbouwen. Hij verhuurde het aan een bierbrouwer, die met hulp van Meneer Ferdinand, toenmalig wethouder, een ‘topper’ naar het leegstaande Bellevue wist te halen. Het ging om de man van het Kasteel van Rhoon, bekend ook als televisiekok. Die wilde Bellevue best komen ‘redden’, maar wilde er in ruil wel wat voor terug. Om precies te zijn een vijf sterrenlocatie voor een vijf sterrenrestaurant. De locatie lukte, van de sterren is niks terecht gekomen.
Even uw geheugen opfrissen. Meneer Ferdinand verleidde de gemeenteraad in 2010 dus om één miljoen euro uit te trekken voor de inrichting van een horecavleugel in het Dordrechts Museum. Art & Dining ging het heten. Al snel werd het een exclusief zaaltje voor bruiloften en partijen. In 2018 kwam de buurt zelfs in opstand door veelvuldige geluidsoverlast. Meneer Ad heeft overigens de gave om met iedereen ruzie te krijgen. Met personeel, dat zich slecht behandeld voelt. Met de buren van Bellevue, over parkeren. Meneer Ad zorgt wel goed voor zichzelf en etaleert dat graag als hij in zijn Porsche door de stad rijdt.
Voor zover het al niet tot u doordrong; wat mij betreft verdiende deze kasteelheer Bellevue helemaal niet. Nu het hotel weer leeg komt te staan en Art & Dining nooit de status en allure heeft gekregen die de gemeente destijds beoogde, moet misschien ook eens voorzichtig gekeken worden naar het huurcontract tussen de horeca-exploitant en het Dordrechts Museum. De sterrenkok heeft ze in Dordrecht net iets te bruin gebakken. Nu maar hopen dat na de coronacrisis iemand opstaat die wél van Bellevue houdt en het weer de status van icoon terug kan geven.
Kronkelaar.
