“Stuurman aan wal”

Een tijdje geleden stonden we met z’n allen te klappen voor de medewerkers van de zorg. Ook politici spraken hun terechte dank en bewondering uit. Er vielen zelfs termen als helden. Plots zagen we in dat er met de zorg in ons land ook wel het één en ander mis was. Personeelsgebrek was en is een stevig probleem. Dat komt omdat al vele jaren te weinig jonge mensen kiezen voor een opleiding en baan in de zorg. Om dat te veranderen moet je werken in de zorg aantrekkelijker maken. Als lokale overheid kun je het salaris van een zorgwerker niet verhogen, maar je kunt wel degelijk iets doen.

In Dordrecht gebeurt voor ziekenhuispersoneel het omgekeerde. Om precies te zijn voor medewerkers die met de auto komen. Of misschien moet ik zeggen met de auto móéten komen. Ze betalen nu nog 1 euro en 15 cent om naast het ziekenhuis te parkeren. Dat wordt over een paar jaar, als daar 720 woningen en parkeergarages gebouwd zijn, vier euro per dienst. Zo’n forse verhoging verdienen medewerkers van het ziekenhuis niet. Duizend euro parkeerkosten per jaar kan wel eens een impuls worden voor hen om uit te zien naar een baan met een goedkopere parkeerplek. Jongeren zullen de kosten ook meewegen in hun keuze waar ze gaan werken.

Het argument dat een hoger parkeertarief de zorgwerkers stimuleert om vaker fiets, trein of bus te pakken heb ik nog niet gehoord. Misschien niet zo’n sterk argument bij deze beroepsgroep? Wat ik wel hoor is dat deze mensen moeten begrijpen dat 1 euro 15 per dienst niet meer van deze tijd is. Dat vind ik eigenlijk ook niet zo’n sterk argument. Tenzij die helden nu plots weer gewone werknemers zijn van een reparatiebedrijf voor lijf en leden. Het zit mij dus al helemaal niet lekker, maar de manier waarop de mensen getrakteerd zijn op het nieuws vind ik nog stuitender.

Ze kunnen niet verbaasd zijn, zei Meneer Piet, als wethouder verantwoordelijk. Hij reageerde op Meneer Peter, baas van het ziekenhuis, die zich vorige week onaangenaam verrast toonde door de kille mededeling vanuit het Stadskantoor. Gek genoeg hebben ze allebei gelijk. Al in september vorig jaar liet de gemeente weten in gesprek te zijn met Ballast Nedam en de bouwer te hebben gezegd dat vier euro per dag voor abonnementhouders best redelijk was. Het ziekenhuis reageerde toen meteen met de waarschuwing dat zo’n opmerking zou leiden tot vier euro als minimumtarief.

Het ziekenhuis heeft – vooralsnog – gelijk gekregen. Meneer Peter was er graag over in gesprek gegaan met de gemeenteraad en Ballast Nedam. Daar is weinig van terecht gekomen. Welgeteld twéé partijen in de Dordtse gemeenteraad stelden vragen over de gang van zaken. De rest zweeg. Wie zwijgt stemt toe, denk ik dan. Hopelijk hebben het ziekenhuis en ik ongelijk en besluit de gemeenteraad bij de bespreking van de kadernota, waarin de miljoenen je om de oren vliegen, ook iets te doen voor de medewerkers van het ziekenhuis. Of moeten zij dit najaar hun heldenstatus bevestigen als een nieuwe coronagolf over ons heen komt?

Kronkelaar.