Vandaag horen twee voormalige echtelieden uit Zwijndrecht van de Dordtse rechtbank wat er met hen gaat gebeuren. Het duo is kort samengevat verantwoordelijk voor meer dan tien jaar mishandelen en misbruiken van een dochtertje en een zoontje. Aan meneer is een steekje los en mevrouw is totaal in de war. Dat bleek tijdens de rechtszaak, twee weken geleden. Toen werd ook duidelijk dat bij het Meldpunt Kindermishandeling negen tips binnen kwamen.
Los van elkaar seinden ongeruste buren, onderwijzers, een dominee en zelfs familieleden het meldpunt in; de kinderen vertonen symptomen van mishandeling en erger dan dat… Tijdens zo’n rechtszaak wordt niet precies duidelijk wat er met die tips gedaan is, maar uit de opmerking dat het gezin zelfs onder toezicht gesteld werd, mag je de conclusie trekken dat er een bataljon hulpverleners op uit gestuurd is om grondig te onderzoeken wat zich daar afspeelde.
De hulpverleners zijn er nooit achter gekomen. Pas toen de dochter op 15-jarige leeftijd naar de politie stapte, werd pijnlijk duidelijk dat ze bijna dagelijks het slachtoffer was geworden van een verknipte vader en een onoplettende moeder. Ook haar broer deed daarna een boekje open over de gebeurtenissen, die in sommige media wel erg ranzig werden uitgemeten. Dat heeft het meisje bewogen om bij de Jeugdbescherming te vragen om uiterste terughoudendheid richting de media.
Het inmiddels 17-jarige kind heeft er last van. Ik kan me er heel veel bij voorstellen. Waar ik me veel minder bij kan voorstellen is hoe het mogelijk is dat kindermisbruik en -mishandeling, ondanks meerdere, duidelijke signalen en tips, meer dan tien jaar lang onopgemerkt kon blijven. En dus doorging… Dat zou de Jeugdbescherming eens uit moeten leggen, denk ik. Die verschuilt zich echter liever: “dat is niet in het belang van het kind” of “de zaak is onder de rechter”.
Natuurlijk is het niet in het belang van de slachtoffers in deze zaak, om hier gedetailleerd op in te gaan. Maar het lijkt me wel in het belang van een hele samenleving, met potentiële nieuwe slachtoffers, dat verantwoording wordt afgelegd over de wijze waarop meldingen over kindermishandeling en -misbruik onderzocht worden. Dat komt niet voort uit ranzige nieuwsgierigheid, maar de oprechte gedachte dat hier wellicht een misstand geduid moet worden.
