Code oranje en hier en daar een vleugje code rood. Zodra het in ons land een beetje harder dreigt te gaan waaien, vliegen de weeralarmen ons via de media tegemoet. Als zo’n herfststormpje dan ook nog verwacht wordt bij hoog water zijn de rapen helemaal gaar. Er wordt nog nét niet bij gezegd, dat we ons kunnen opmaken voor een herhaling van 1 februari 1953, toen storm en springtij op zee zorgden voor een watersnoodramp, die Zeeland hard trof, maar ook in Dordrecht gevoeld werd.
Toen ik vorige week hoorde over 2 meter 30 boven NAP realiseerde ik me dat bij die stand een aantal lage kades in de Dordtse binnenstad tien centimeter onder water zouden komen te staan. En dat gebeurde uiteindelijk ook. Het leek me allemaal niet zo wereldschokkend, temeer daar ik me nog prima kan herinneren dat het water amper twee jaar geleden véél hoger kwam. Dat zorgde voor de nodige overlast en schade, maar ik hoor het die man op het nieuws nog zeggen: “Een ramp? Nee meneer, vervelend, meer niet.”
Tot mijn stomme verbazing gingen de media echter nog massaler en uitgebreider met dit ‘noodweer’ aan de slag. “Hoe is de situatie daar?”, hoorde ik de nieuwslezer vanuit z’n warme en droge studiootje vragen. Een ernstig verregende verslaggeefster in Rotterdam meldt dat het te hard waait voor haar paraplu en dat de rivieren op diverse plekken buiten hun oevers zijn getreden. De ‘noodsituatie’ in Dordrecht wordt iets nuchterder geduid. Het viel eigenlijk allemaal best mee, zo was de conclusie.
Onwillekeurig gingen m’n gedachten terug naar 25 januari 1990. Die dag raasde voor het eerst een orkaan over onze regio. We moesten binnen blijven en naar de rampenzender luisteren. Veel mensen kregen er niets van mee. Ze keken naar de televisie, waar de normale riedel aan programmaatjes werd afgedraaid. Pas ’s avonds laat, toen de schadeberichten, chaos op de wegen en het dramatische verhaal van het weggewaaide hondje Henkie tot alle media doordrongen, kreeg de orkaan de aandacht die hij verdiende.
Veel media (maar ook overheid en hulpverlenende diensten) hadden kennelijk vooraf niet ingeschat hoeveel impact deze orkaan op onze omgeving zou hebben. Ik denk dat deze traumatische ervaring geleid heeft tot de wereld waarin we nu leven. Is code paars al uitgevonden? En kunnen we voortaan al spreken van een ramp, nog vóór die zich voltrokken heeft? Soms verlang ik terug naar vroeger. U weet wel, toen de weerman zei dat er storm op komst is. Tsja, dat wist je dan. Dat waren nog eens tijden.
Kronkelaar
