Geen gaatjes, zei Meneer Frans. Het klonk me als muziek in de oren. Eigenlijk ben ik er de laatste jaren al een beetje aan gewend geraakt, maar je weet het natuurlijk nooit. Van jongs af aan maak ik trouw de halfjaarlijkse gang naar de tandarts en het aantal malen dat de boormachine renovatiewerk aan mijn gebit moest uitvoeren, is niet meer te tellen. Bang ben ik niet meer, maar toch altijd een tikkie gespannen. Er zou toch niet weer een gaatje of, erger nog, een wortelkanaalbehandeling….?
Maar tandartsen, kaakchirurgen en orthodontisten verdienen niets meer aan mij. Er is simpelweg geen gaatje te vullen en zelfs het tandvlees, ooit gevoelig, bloedend en zich langzaam terugtrekkend, is weer stevig en gezond. Het geheim? Mevrouw Wendy! Ze introduceerde tandenstokertjes en ragertjes in mijn leven en als er toch een beetje plak wordt omgezet in tandsteen, dan sloopt zij dat er vakkundig uit. Inderdaad, een mondhygiëniste dus.
Onlangs bezocht ik ze vrij kort na elkaar en sprak mijn waardering uit voor beiden. Meneer Frans stuurde mij immers ooit naar Mevrouw Wendy, omdat dat beter zou zijn voor m’n gebit. En Mevrouw Wendy maakte dat waar. Enigszins jolig stelde ik samen met haar vast dat ze een soort broodroof pleegt op Meneer Frans. Hij verdiende vroeger immers honderden euro’s aan mijn gaatjes. De tandarts lachte als een boer met kiespijn en beaamde het volmondig.
Hij stelde nuchter vast dat hij als medicus in het belang van de patiënt handelde door mij naar een mondhygiëniste te sturen, maar dat dat inderdaad niet bepaald in zijn eigen belang was. Hij verdient gewoon minder aan mijn gebit, nu het gezond is. Vanuit mijn wantrouwende aard, en kennis dragend van het fenomeen hebzucht, vroeg ik hem, of er wellicht óók tandartsen zijn die nooit doorverwijzen naar een mondhygiënist. Meneer Frans trok even een wenkbrauw op.
Een antwoord kwam er niet, maar wel kwamen we samen tot de slotsom dat er iets niet goed zit in ons zorgstelsel. De tandarts, die samen met een mondhygiënist een gebit gezond houdt, kan aanzienlijk minder declareren bij de zorgverzekeraar dan een collega, die er halfjaarlijks driftig op los behandelt. Op deze wijze wordt slecht gedrag van de tandarts dus beloond en zorgt goed gedrag voor lagere inkomsten. Zou daar iets aan gedaan kunnen worden?
Kronkelaar.
