De komende bestuursvergadering van onze voetbalclub gaan we straks houden op het terras naast onze kantine. Bij slecht weer gaan we binnen, rond de biljarttafel, zitten. Normaal gesproken vergaderen we in onze bestuurskamer, waar altijd iedereen welkom is om met eigen ogen en oren te ervaren hoe wij ons best doen om de club vitaal en gezond te houden. Maar er komt bijna nooit iemand. Hooguit komen er af en toe een paar mopperen.
Met de vergadering op een nieuwe, veel toegankelijker plek, hopen wij dat meer van onze leden belangstelling tonen voor het bestuurswerk. We trekken er extra geld voor uit, want wie weet wie er allemaal komen. En die willen toch allemaal een stoel, een kopje koffie en een frisdrankje. We huren ook een geluidsinstallatie in, zodat iedereen alles goed kan volgen. Maar ik ben er niet gerust op, want we zijn vergeten om deze buitenvergadering bekend te maken.
Een bijkomend probleem is dat er op de agenda van onze komende bestuursvergadering geen aansprekende punten staan. We gaan een uurtje of drie zwammen over de toekomst en hopen dan een vrijblijvend besluit te nemen of we volgend jaar één of twee Dordtse bestuurders in ons districtsbestuur zouden willen zien. Dat zal onze leden worst zijn en eerlijk gezegd zijn we vergeten om ze uit te leggen waarom dat best wel belangrijk kan zijn.
Als u een overeenkomst ziet met een gebeurtenis, die onlangs plaats vond, dan is dat geen toeval. Ik wil u slechts meenemen in de gedachtegang van enkele ambtenaren en een meerderheid van de Dordtse gemeenteraad, die dit soort idioterie overhoop halen. Bedenkt u daarbij dat het terras van onze kantine nog een stuk laagdrempeliger is dan de tuin van het Dordrechts Museum en u snapt dat de werkelijkheid eigenlijk nog erger is dan mijn hersenspinsel.
VVD en PvdA waren als enigen tegen vergaderen buiten de deur. De liberale meneer Dirk was liever op de markt gaan zitten. En de sociaaldemocratische meneer Cor wees er op dat de Tweede Kamer ook niet op het Malieveld vergadert. Voor beide heren vanaf deze plek een pluim. En nog één argumentje van mijn kant; Dordrecht heeft een prachtig Stadhuis. Als ik er zit, bij elke raadsvergadering weer, ben ik trots dat ik een Dordtenaar ben. Komt u zelf maar eens kijken! (Archieffoto: Thymen Stolk)
Kronkelaar
