“Stuurman aan wal”

Drie maanden geleden sprak ik op deze plek ietwat schertsend over de RIVM-dictatuur waarin wij leven. Het leverde een record aantal reacties op. Onder de criticasters van mijn epistel toen waren er een paar die de moeite namen mij uit te leggen wat een dictatuur is. Het was – en is nog steeds – niet de bedoeling om enige parallel met pakweg Wit-Rusland te trekken, maar het stoort me nog steeds dat er bij overheid en veel media weinig ruimte is voor wat ik voor het gemak maar het tegengeluid zal noemen. En dan heb ik het niet over gekkies als die van Viruswaarheid. Dan heb ik het over deskundigen die andere geluiden afgeven dan RIVM en het OMT, het adviesteam van ons kabinet.

Op het risico af om ook te worden weggezet als amateur-viroloog vroeg ik mij op deze plek hardop af waarom het tegengeluid niet serieus genomen wordt. Uit heel veel leeswerk concludeerde ik dat luchtbehandelingssystemen en airco’s wel eens een hoofdrol kunnen spelen bij ‘massale’ besmettingen. Tergend langzaam lijkt dat besef door te dringen, want het RIVM komt ondanks opeenstapeling van aanwijzingen in die richting niet verder dan ‘er is geen wetenschappelijk bewijs voor, maar frisse lucht is natuurlijk altijd goed’. Tal van scholen en bedrijven zijn er gelukkig wel mee aan de slag gegaan. Op tijd? Dit najaar zullen we het weten…

Ook schreef ik 27 mei op dat uit mijn bergen leeswerk zich het beeld opdrong dat besmettingen altijd binnen plaatsvinden en niet buiten. Dat is wetenschappelijk niet hard te maken. Er kwam zelfs contra-bewijs, leek het. Mensen zouden op een terras in Dokkum besmet zijn en de baas van het RIVM orakelde in de Tweede Kamer dat dit ‘evident’ het bewijs was dat je ook buiten besmet kunt worden. Wat hij niet wist – of niet wilde weten – was dat dezelfde mensen ook uren bijeen waren in de kroeg. Hebben we hier te maken met een starre wetenschapper die geen kras wil op de al grijs gedraaide plaat van de anderhalve meter?

Ondertussen blijf ik veel over corona lezen. Interessante kost daarin vormen onder meer de blogs van Meneer Maurice. En ere wie ere toekomst, die was al een maand eerder dan ik tot de conclusies gekomen die ik eind mei met u deelde. Tsja, als ik een stukkie schrijf, wil ik feiten en meningen nou eenmaal graag dubbel checken. Als je het verongelijkte toontje van de data-analist even negeert, kom ik toch steeds tot de conclusie dat de man geen onzin uitkraamt. Al zijn er mensen die vinden van wel. Die vinden hem zelfs een gevaar voor de volksgezondheid. En hebben hem bij social media ‘aangegeven’ als verspreider van leugens.

Bij LindkedIn, dat ik tot nu toe een serieuzer en beschaafder netwerk vond dan open riolen als Twitter en Facebook, trapten ze er in. Meneer Maurice werd er uitgelazerd. Geëlimineerd. Hij bestaat niet meer op dat netwerk. Zonder uitleg aan de beste man, zonder uitleg aan media die daar om vragen. Mag ik van mijn criticasters van drie maanden geleden nu wél opmerken dat dit de praktijken zijn van een dictatuur? Ik vind het walgelijk en bovendien beangstigend, dat Big Brother-bedrijven de vrijheid van meningsuiting schenden. Er zijn nog geen Kamervragen over gesteld. Vreemd, want dat gebeurt na bijna elke natte scheet in de media.

Misschien hebben de politici het druk met de speurtocht naar dat onder de pet gehouden onderzoeksrapport over besmettingen in een verzorgingshuis in Maassluis? Een complotdenker snapt het allemaal wel; tegengeluiden zijn soms zó lastig. Wie wil daar nou niet vanaf? Het komt de geloofwaardigheid van de overheid en haar uiterst deskundige adviseurs allemaal niet ten goede.

Kronkelaar.