“Stuurman aan wal”
Het zit er bijna op en da’s maar goed ook, want 2018 heeft te weinig vreugde gebracht in stad en regio. Zuurheid is overigens misplaatst, want er waren natuurlijk wél vreugdevolle momenten. Gans Elvis van Park Merwestein kreeg een nieuwe liefde, de regionale voetbaltrots haalde toch maar mooi de nacompetitie, het leegstaande belastingkantoor werd omgetoverd tot een levendig gebouw vol leuke initiatieven en de Synode-herdenking verrijkte de Dordtse agenda.
Moeiteloos zou ik nog tientallen positieve zaken kunnen aankaarten, maar helaas lag de nadruk in het bijna afgelopen jaar toch vooral op het negatieve. De in maart door verkiezingen weer eens ‘heringerichte’ gemeenteraad van Dordrecht speelt daarin wat mij betreft een hoofdrol. Zo’n slap gezelschap als er nu zit heb ik nooit eerder in het Stadhuis ontwaard. Alvorens dit te onderbouwen met drie voorbeelden wil ik iedereen voor 2019 toewensen dat we minder gaan drammen en vaker ballen zullen tonen.
Toppunt van drammerigheid was en is het gezeur over een bushalte bij de Essenhof. We hoeven er (gelukkig) niet zo vaak te zijn. Een e-wheels-karretje op afroep, dat ook nog eens doorrijdt tot de te bezoeken plek, is een prima oplossing. Niettemin blijft de gemeenteraad, aangejaagd door een dame die zelfs Dordtenaar van het Jaar mag worden en een collega-columnist, zinloos doordrammen. En wil je nou écht zo’n halte; dan zeg je gewoon: “Wethouder, u regelt dit. Of u vertrekt”.
Ook in de al vijftien jaar durende soap rond de nieuwe accommodatie voor voetbalclub Dubbeldam worden géén ballen getoond. In dit drama sprak de Dordtse Raad onlangs wél de woorden “Wethouder, u regelt dit” uit. Er kwam achteraan “voor 1 maart”, maar niet “of u vertrekt”. Gaat ook niet gebeuren. Er zal op 1 maart géén nieuwbouwplan liggen. Wel zal de club een vergunning aanvragen om z’n bestaande accommodatie te renoveren en uitbreiden. En niet krijgen…
Als toppunt van zwak bestuur geldt voor mij het Energiehuis. Om even te voorkomen dat u mij van drammerigheid verdenkt; ik wil niet dat die tent dicht gaat, maar ik wil de bodemloze put gedempt zien. Dat doe je door al die directeuren de duimschroeven aan te draaien. Tegenover subsidie en extra steun staat een prestatieverplichting. Als je niet levert wat verwacht wordt, dan kun je gaan. Tegen een eindverantwoordelijke wethouder kan je dat natuurlijk óók zeggen. Maar goed, ik heb mijn punt wel gemaakt nu. Fijne jaarwisseling!
Kronkelaar
(Archieffoto: Thymen Stolk)
