Als ik u vraag wat de drie grootste problemen zijn waar we mee kampen, zou het mij verbazen als er iets anders uitrolt dan de oorlog in Oekraïne en de woningnood. Die laatste wordt door de toestroom van vluchtelingen zelfs nog groter, maar dat terzijde. Nummer drie is wat mij betreft het nijpende tekort aan personeel in tal van sectoren. Ik heb niet de illusie dat ‘we’ de oorlog kunnen stoppen, wat we wel kunnen doen is stoppen met de invoer van Russisch gas, waarmee we nog dagelijks de oorlogskas van Poetin sponsoren. Het kabinet verwacht dat eind dit jaar te doen, maar daarvan liggen ze in Moskou niet wakker zolang grote landen als Duitsland niet zonder Russisch gas kunnen.
Wat mij betreft wordt de gaswinning in Groningen zo snel mogelijk hervat. Zo kunnen we andere landen, maar ook onszelf helpen. De gasprijs is immers hoog en de opbrengsten kunnen (moeten) ook gebruikt worden om noorderlingen die schade leden en lijden door aardbevingen en bodemverzakking ruimhartig te compenseren. Natuurlijk breekt het kabinet met hernieuwede gaswinning een belofte, maar nood breekt wetten denk ik dan. En ach, de politiek is nooit gestikt in het breken van beloften. Over nood breekt wetten gesproken; ook de woningnood zou sneller opgelost kunnen worden door allerlei wetjes en regeltjes ‘even’ buiten werking te stellen of tijdelijk soepeler mee om te gaan.
Da’s makkelijker gezegd dan gedaan, realiseer ik me, maar het is toch tenenkrommend dat honderden bouwplannen worden geblokkeerd of vertraagd door een in 2019 ingevoerde stikstofregel. In stad en regio zit ook nogal wat PFOA in de bodem, afkomstig van DuPont en Chemours. Ook dat belemmert bouwplannen. En dan is er nog de overheid die zichzelf dwarszit. Dan doel ik op de Provincie Zuid-Holland, die bouwplannen van gemeenten tegenhoudt, omdat de locatie of het soort te bouwen woningen de provinciale bestuurders niet aanstaat. De overbodigheid van deze bestuurslaag heb ik al eens eerder aangekaart, maar voorlopig zitten we er maar mooi mee.
Tot slot nog even probleem drie. We kampen op tal van plekken met een enorm personeelstekort en er zijn duizenden asielzoekers die graag willen werken. Láát ze lekker werken. Maar nee hoor, als asielzoeker moet je eerst zes maanden op je handen zitten en daarna mag je jaarlijks 24 weken werken. Wie verzint zoiets? Houdt zoiets in stand? Oekraïners mogen wél werken, maar die lopen weer tegen andere regeltjes aan. Vakdiploma geldt hier niet, hebben geen Burgerservicenummer, kunnen geen bankrekening openen, dat soort dingen. Nood breekt wetten? Ik kan niet wachten.
Thijs Blom.
(Archieffoto: Stolk Fotografie)
