Meneer Diederik is uit z’n vaste stramien gehaald. Ik mag wel zeggen danig in de war. En dat is zo ongeveer het ergste wat een autist kan overkomen. Met deze twee zinnen begon ik in de zomer van 2009 op deze plek ook mijn verhaal. Nu de geschiedenis zich herhaald, kan ik die zinnen ook herhalen. Mijn betoog van destijds doorlezend, kwam ik meer zinnen tegen, zoals over de rust, die kwetsbare mensen nodig hebben om goed te functioneren in onze maatschappij.
Zes jaar geleden raakte Meneer Diederik van streek door publicaties over z’n werkgever Drechtwerk. De tent zou elk moment kunnen afbranden, zo gevaarlijk moest het daar zijn. Politici struikelden over elkaar heen om er schande van te roepen en de schuldige te vinden, maar de impact van al het geroeptoeter op de kwetsbare groep, de echte slachtoffers , ontging het gros volledig. Afgelopen week was het weer raak en ik vrees dat Meneer Diederik al niet meer zo best slaapt.
Deze keer zijn hij en z’n vele lotgenoten opnieuw ongewild de speelbal geworden van een groot politiek spel. In onze regio zouden binnenkort 140 plaatsen in zogeheten beschermd woonvormen kunnen verdwijnen. Elk jaar wordt bekeken of iemand ‘mag blijven’ en als er geen plek meer is, dan…. Nou, vult u het zelf maar in. Meneer Diederik en zijn buren hebben de zenuwen en hun familieleden vragen zich wanhopig af of dit onzalige scenario zich echt gaat aandienen.
Zorginstellingen als Yulius, het Leger des Heils en Bouman GGZ proberen dapper de rust voor hun cliënten te bewaren en spreken hardop uit dat ze er vanuit gaan dat het allemaal wel goed komt. Mevrouw Karin, als Dordtse wethouder namens de regio verantwoordelijk voor het beschermd wonen, mocht op de voorpagina van De Volkskrant vertellen dat het toch echt mis gaat als die domme Meneer Martin, de staatssecretaris, niet snel geld overmaakt.
Heel toevallig was er die dag ook een Kamerdebat en beloofde de bewindsman dat het goed komt. En dat is hem geraden ook. Als er werkelijk mensen uit beschermde woonvormen worden weggestuurd, kan de rekening voor de samenleving nog wel eens veel hoger uitvallen. Geld is echter het probleem niet, Het is er, ‘alleen’ verkeerd verdeeld. Kan die eikel in Den Haag dat nu eindelijk goed regelen? Dan kunnen Meneer Diederik en z’n buren ook weer rustig slapen.
Kronkelaar.
