“Stuurman aan wal”

Het is niet louter kommer en kwel wat Chemours ons brengt. Dankzij GenX komen alle media bijvoorbeeld soepeltjes door de komkommertijd. Voor de nuance is geen plaats meer, aannames worden gebracht als feiten en wie een poging doet om het ‘gifschandaal’ in de juiste proporties te zetten wordt op social media gelyncht door hordes onwetende en ongeruste zielen. Eerlijk gezegd begrijp ik dat nog ook, maar van politieke partijen verwacht je toch nét iets anders.
Wie weer gekozen wil worden doet er goed aan om naar het stemvolk te luisteren. Als dat schreeuwt om de sluiting van Chemours dan moet je daar natuurlijk wat mee. Vrijwel alle partijen, van lokaal tot landelijk niveau, profileren zich dus op dit dossier. Maar hoe ver ga je dan eigenlijk? Een bevriend journalist reikte mij een persbericht aan van de Dordtse PvdA. Ik gooi dat zelf altijd ongelezen weg, want ik haat berichten die in hoofdletters geschreven staan. Afwijking van mij, ik geef het toe.
Het bericht had niet veel om het lijf, maar is typerend voor hoever de nuance in alle discussies over GenX zoek is. Het begint onschuldig. De PvdA wil dat lozing van giftige stoffen stopt. Tsja, wie wil dat niet? Het leidt tot een wereld zonder teflon-pannetjes, zonder smartphones en zonder auto’s, maar een kniesoor die daarop let. Of zouden die hypocrieten….? Maar goed, de lokale PvdA wéét al dat GenX “zeer giftig” is. Dat is een rekbaar begrip, maar wetenschappers zijn het er niet over eens en internationaal wordt het nog onderzocht.
Chemours heeft volgens de PvdA “eerst ontkend” dat de stof in het water zit. Wanneer heeft het bedrijf dat dan ontkend? Ze hebben er notabene vergunning voor gevraagd en gekregen. Da’s overigens het echte probleem; de vergunningverlening in ons land deugt niet. Intussen verhoogt de Vrije Universiteit de onrust nog wat meer door ons af te raden om een appeltje uit eigen tuin te eten. Van het RIVM mocht het wél, maar wie wil of moet je nog geloven?
De Dordtse sociaal-democraten constateren dat de onrust groeit. Tsja, hoe zou dat toch komen? Het persbericht spreekt van een “dringende noodzaak” om de lozing van nare stoffen te verbieden. Nu komt het, dacht ik nog. Ze gaan iets doen! En ja hoor, ze gaan met hun partijgenoten in de Tweede Kamer en de Provinciale Staten praten hoe dat zo snel mogelijk te bereiken is. Dat doen ze pas na de zomervakantie. Kennelijk valt het met onze acute vergiftiging dan nog wel mee.

Kronkelaar