“Stuurman aan wal”
De meest sportonvriendelijke gemeente van Nederland heeft er een groot probleem bij. Vijf stichtingen die in Dordrecht zeven sporthallen exploiteren, verkeren in financiële moeilijkheden. Meneer Marco, wethouder van sport, heeft de gemeenteraad daarover geïnformeerd. Geen echte verrassing, want al in de zomer van 2016 luidde de stichting die twee hallen bij korfbalclub Oranje Wit runt al de noodklok. Nu is duidelijk dat er sprake is van achterstallig onderhoud bij alle sporthallen.
Het probleem zit ‘m niet alleen in geld, maar ook in een gebrek aan vrijwilligers. En dan bedoel ik niet alleen mensen die in zo’n stichtingsbestuur willen zitten, maar vooral de tientallen mensen die nodig zijn om dat onderhoud uit te voeren. Het worden er steeds minder en dan is de keus van een stichting – net als bij een sportclub – om het werk dan maar te laten uitvoeren door professionals. Heb je daar echter geen geld voor, dan blijft het onderhoud uit in afwachting van betere tijden. Maar die komen er niet…
Het beleid van de gemeente Dordrecht is al jaren gericht op het bezuinigen op sport. Om die reden zijn stelselmatig subsidies afgebouwd en rekeningen voor de clubs verhoogd. Ook werd in de jaren negentig besloten om het beheer van sporthallen van de gemeente over te hevelen naar stichtingen. Die krijgen daarvoor jaarlijks subsidie. Op die manier heeft de gemeente feitelijk zijn verantwoordelijkheid voor deze overdekte sportaccommodaties afgekocht. Dat leek financieel aantrekkelijk, maar gaat nu héél anders uitpakken.
Als de stichtingen de stekker eruit (moeten) trekken, draait de gemeente niet alleen op voor garantiestellingen, maar komen er vragen op tafel; laten we de failliete boel de boel? Nemen we beheer en exploitatie weer in gemeentelijke handen? Of zou er nog een marktpartij te vinden zijn die dat voor méér subsidie gaat doen? Zonder hulp van de gemeente – in wat voor vorm dan ook – vallen de stichtingen vroeg of laat om. De wethouder benoemt in zijn brief aan de gemeenteraad alleen de problemen; nog geen (aanzet tot een) oplossing.
Meneer Marco is niet te benijden. Zo makkelijk als ooit 42 miljoen werd besteed aan de Sportboulevard, zo moeilijk doet de gemeenteraad als er geld voor breedtesport op tafel moet komen. Ambtenaren broeden waarschijnlijk al op een nieuw gedrocht. Na de Sportparkenvisie reken ik althans na de zomer op een Sporthallenvisie. Linksom of rechtsom zal er veel geld op tafel moeten komen om de faciliteiten voor zaalsporters op niveau te houden. Of eigenlijk moet ik zeggen; weer op niveau te brengen.
Kronkelaar
