Hé, wil je nog wat leuks voor je stukkie in de krant? De vraag kwam van Martin. Sinds corona uitbrak had ik deze oude kennis niet meer gezien of gesproken, dus praatten we even bij. Hij vertelde dat hij zijn baan in de horeca kwijt was, maar inmiddels al anderhalf jaar werkzaam is als cv-monteur. Het ‘leuks’ voor dit stukkie bleek echter een heel schrijnend verhaal, waarvan hij vindt – en ik dus ook – dat u daar kennis van moet nemen. Martin was onlangs bij een dame, volgens hem 88 lentes jong, die zijn hulp had ingeroepen, omdat de verwarming het niet meer deed. Het euvel herkende hij meteen, omdat hij er al vaker tegenaan liep. “Moet je ook opschrijven”, raadde hij me aan.
De verwarming deed het niet meer, omdat de cv-ketel een storing aangaf. Dat bleek eigenlijk een beveiligingsmodus te zijn. De vrouw had de kachel al dagen op lage temperatuur staan, maar had het zo koud gekregen, dat ze de thermostaat toch maar even op 19 graden gezet had. In haar besparingsdrang had ze echter al eerder de radiatorknoppen in huis dichtgedraaid. Martin legde mij uit dat de cv-ketel dan zijn warmte niet kwijt kan en zichzelf uitschakelt. “Dus als je wilt bezuinigen, laat dan alleen de knop van de verwarming in bijvoorbeeld de woonkamer open staan”, luidde zijn advies.
De rekening voor dit gevalletje ging volgens Martin naar de verhuurder en daar is hij blij mee. Want, zo typeerde hij: “dat vrouwtje heeft geen luis om dood te drukken”. Ze vertelde sinds twee maanden rekeningen niet meer te kunnen betalen en dat ze van de overheid geen steun verwachtte, omdat ze geen computer heeft. Huh? Gewoon op papier dan toch? Ze gaf aan dat haar man dat altijd deed, maar die is overleden. Verder heeft ze niemand. Het zal toch niet zo zijn dat zij volgende winter gaat sterven van de kou, in eenzaamheid en armoede?
Ik wist dat er afgelopen winter al mensen waren die uit geldgebrek niet stookten, bijvoorbeeld in de Vogelbuurt. Martin verwacht dat het “volgende winter helemaal ontspoort”. Hij zei ook dat hij de laatste weken opvallend vaak kwam bij “oudjes met dekentjes om zich heen”. Nadat ik vorige week hier al mijn zorg uitsprak over de drastisch toenemende armoede in stad en land werd ik niet vrolijker van zijn verhaal. Vandaag, op 4 mei, herdenken we en op 5 mei vieren we de bevrijding. Wat gaan we vanaf 6 mei doen voor het arme deel van een generatie, die ons land na de oorlog heeft opgebouwd?
Thijs Blom
