Op veel scholen zijn de eindexamens weer bezig. Uit de media begrijp ik dat dat nogal wat stress en gedoe oplevert voor onze jeugd. Het doet mij denken aan mijn eigen examentijd. Dat was in 1977. Ik zat destijds op het Gemeentelijk Lyceum aan de Noordendijk. De schriftelijke examens moesten we maken in de grote aula. Of ik een grote uitzondering was waag ik te betwijfelen, maar feit is dat ik niet overdreven gespannen, laat staan gestrest was. De vragen en opdrachten waar ik wel raad mee wist deed ik als eerste, de moeilijkste het laatst. Was een tip van school en ik schat zo in dat dit 45 jaar later ook nog wel handig is.

Na afloop druppelden we één voor één naar beneden en wisselden antwoorden uit om er achter te komen of je er niet te vaak naast zat. Ik hield er bij vrijwel alle vakken een goed gevoel aan over en dat bleek later, bij de diploma-uitreiking, te kloppen. Er was ook wel eens wat aan de hand; een foute vraag in een examen, of een beetje herrie naast de school. Maar in die tijd had je nog geen LAKS of andere clubjes, waar je je kon beklagen over examen-mishandeling. Die zijn er nu wel en bieden een prachtig excuus voor falen. Want wat is er mooier dan ‘zakken’ te kunnen afschuiven op iets of iemand anders? Het zal de tijdgeest wel zijn….

Ze worden steeds dommer, hoor ik leerkrachten zeggen over de achtereenvolgende lichtingen, die ze jaarlijks afleveren. Ligt meer aan het onderwijs dan de leerlingen, schijnt het. Feit is dat ik me steeds vaker verbaas over de krakkemikkige beheersing van onze taal. Toen ik zelfs studenten van de School voor de Journalistiek betrapte op stel- en spelfouten, sprak ik een oud-collega en thans docent op die opleiding daar op aan. Ze reageerde laconiek; tsja, spelling is tegenwoordig niet meer zo belangrijk om journalist te kunnen worden. Mijn bek viel open.

Uit het hoofd rekenen, daar zijn veel jongeren ook niet meer zo goed in. Eigenlijk wel vreemd, want juist taal en rekenen waren toch altijd de belangrijkste vakken? Wie paard met een t schrijft komt niet ver in het leven, of denkt te veel aan seks. Maar alle gekheid op een stokje; ik ben blij dat Dordrecht véél geld uit de Eneco-miljoenen investeert in het onderwijs. Zouden meer gemeenten moeten doen. Ik hoop dat de kids die daar nu van profiteren over een jaar of wat examen kunnen doen zoals in die goeie ouwe tijd. Dus zonder stress en gedoe, omdat de basis goed was.

Thijs Blom